«Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό. “Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία”. Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό»… Από… Read more »
ΠερισσότεραΚατηγορία: Γλώσσα-Ποίηση-Λογοτεχνία
Ποίημα Τάσου Λειβαδίτη
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ Την πόρτα ανοίγω το βράδυ, τη λάμπα κρατώ ψηλά, να δούνε της γης οι θλιμμένοι, να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά. Να βρούνε στρωμένο τραπέζι, σταμνί για να πιει ο καημός κι ανάμεσά μας θα στέκει ο πόνος, του κόσμου αδερφός. Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν, σκαμνί για να κάτσει ο… Read more »
ΠερισσότεραΠοίημα Κυριάκου Χαραλαμπίδη
Ένα νέο ποίημα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη: Η ΘΕΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΑΛΛΩΣ ΠΩΣ Σαν αποφάσισε να γεννηθεί δεν το ’πε της μητρός του, μην παραξενευτεί – «παιδός η βασιληίη» φαντάσου να της έλεγε! Τι ταραχή θα ένιωθε η βαριόμοιρη, πώς να σηκώσει βάρος άναρχης αρχής! Και μια και δυο τον άγγελό του στέλνει, που ήξερε από τέτοια… Read more »
Περισσότερα
Ποίημα R. Faullerau
¨Ένα από τα πιο αγαπημένα μου ποιήματα που τα έβαζα στα σχολεία. Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε; Θα έλθει ίσως σαν άλλοτε φτωχός Κι αποδιωγμένος. Σαν ένας εργάτης, Σαν ένας άνεργος Η ένας απεργός που αγωνίζεται σε δίκαιη απεργία. Μπορεί να είναι ασφαλιστής Κι ακόμη πωλητής ανεμιστήρων… Θ’ ανεβαίνει, αδιάκοπα… Read more »
Περισσότερα
Ποίημα του Ελύτη
Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος να ’ν’ ήμερος να ’ναι άκακος, λίγο φαΐ λίγο κρασί Χριστούγεννα κι Ανάσταση. Οδ. Ελύτη
Περισσότερα«Χριστούγεννα» Κωστή Παλαμά
“Νἄμουν τοῦ σταύλου ἕν᾿ ἄχυρο, ἕνα φτωχὸ κομμάτι τὴν ὥρα π᾿ ἄνοιγ᾿ ὁ Χριστὸς στὸν ἥλιο του τὸ μάτι. Νὰ ἰδῶ τὴν πρώτη του ματιὰ καὶ τὸ χαμόγελό του, τὸ στέμμα τῶν ἀκτίνων του γύρω στὸ μέτωπό του. Νὰ λάμψω ἀπὸ τὴ λάμψι του κι᾿ ἐγὼ σὰν διαμαντάκι κι᾿ ἀπὸ τὴ θεία του πνοὴ νὰ… Read more »
Περισσότερα
Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία: Σμύρνη 1919
Του Πέτρου Παπαπολυβίου Τα Χριστούγεννα του 1919 γιορτάστηκαν με ξεχωριστή αγαλλίαση από τους Έλληνες της Σμύρνης, σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ημιελευθερίας, εν αναμονή της τελικής απελευθέρωσης. Την ελληνική διοίκηση στην πόλη, με Ύπατο Αρμοστή τον Αριστείδη Στεργιάδη, στήριζε από την Πρωτομαγιά του 1919 εκ μέρους των νικητών του Μεγάλου πολέμου το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα, που… Read more »
ΠερισσότεραΠοίημα Τ. Λειβαδίτη
“Εν΄άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ΄δειξε πάνω στο κομοδίνο έναν μικρό ξύλινο σταυρό. Είδες, μου λέει, γεννήθηκε η ευσπλαχνία. Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ. Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δεν θα ΄χαμε να πούμε τίποτε ωραιότερο απ΄αυτό.”
Περισσότερα
Χριστούγεννα
Από τον Βαρνάβα Λοϊζίδη Μέσα στα πολλά και διάφορα που βλέπω σήμερα και ακούω δεν ξεχνώ κάτι διαμαντάκια ποιήματα και πεζά που έριχναν την λάμψη τους στην ακατέργαστη ακόμα παιδική ψυχή μας. Τέτοιες μέρες ο λόγος του Κωστή Παλαμά έδινε χαρά στους μαθητές του Δημοτικού μας σχολείου, γνήσιος, αληθινός, χριστουγεννιάτικος. ΄Ηταν από τα ποιήματα που… Read more »
Περισσότερα
Δύο μεγάλες κυρίες, δύο Λωξάνδρες, δυο Αξίες: Ζήνα Λυσάνδρου-Παναγίδη και Ελένη Χατζημιχαήλ
Της Λιάνας Παπαδοπούλου Ζήνα Λυσάνδρου-Παναγίδη , Ελένη Χατζημιχαήλ. Είχα την τιμή να εργαστώ μαζί τους. Με την Ελένη- Λωξάνδρα στη Δημοτική Εκπαίδευση όπου εργάστηκα εκεί οχτώ χρόνια. Με τη Zήνα στη Μέση. Το κοινόν: το γεναικάτον της στετές μου της Σμυρνιάς. Το γιούλι στη συρραφή του με τ’ αγιόκλημα. Να χειρίζονται το πνεύμα όπως χειρίζονται… Read more »
Περισσότερα