Σήμερα πάλι στη Λεμεσό επισκεφθήκαμε αγαπημένους μας Λευκονοικιάτες, όπως τον θείο Μιχάλη Λαουτάρη, τον μόνο εν ζωή από τα ” παρπερούθκια” μας, που μάς έδωσε μαθήματα ζωής και πολλή αγάπη. Αγάπη, όμως, δώσαμε και πήραμε και από τη θεία Πεπού Κατσίφλη, του Μπάτα, την καλή μας γειτόνισσα, κόρη του Μήτσιου, έναν γλυκύτατο, χαμογελαστό άνθρωπο, όπως και από τη θεία Μαρούλα Χριστοδούλου, την κόρη του Κουτεντή, άλλη μια εκλεκτή κυρία της κωμόπολής μας, πάντα καλοντυμένη και κομψή με τα ωραία ταγιέρ που έραβε ως μοδίστρα, απόφοιτη της σχολής της Παπαέλληνα στη Λευκωσία. Ευχαριστώ την αγαπημένη φίλη μου Ρίτα Τάκη Χοίρα που με συνόδεψε.
Πώς μάς χώρισες, άπονη προσφυγιά! Μακάρι να μη βιώσει άλλη γενιά τον πόνο μας.
