Λέγεται πως ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε «Τα τζιτζίκια» (από τη συλλογή του «Τα Ρω του Έρωτα») αφού ανέβηκε 300 τόσα σκαλιά ως στην Παναγιά τη Χοζοβιώτισσα, κι αγνάντευε τα κύματα του Αιγαίου που βρέχουν την Αμοργό από ένα βράχο ύψους 300 μέτρων.
Από τις ωραιότερες και πιο ποιητικές περιγραφές της Παναγίας.
Μυρίζει γαλάζια θάλασσα και ελληνικό καλοκαίρι.
Καλό Δεκαπενταύγουστο!!!
Η Παναγιά το πέλαγο
κρατούσε στην ποδιά της.
Τη Σίκινο, την Αμοργό
και τ’ άλλα τα παιδιά της.
Από την άκρη του καιρού
και πίσω απ’ τους χειμώνες,
άκουγα σφύριζε η μπουρού
κι έβγαιναν οι Γοργόνες.
Κι εγώ μέσα στους αχινούς,
στις γούβες, στ’ αρμυρίκια,
σαν τους παλιούς θαλασσινούς
ρωτούσα τα τζιτζίκια:
-Ε! ‘σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα σας καλή.
Ο βασιλιά ο Ήλιος ζει;
Κι όλ’ αποκρίνονται μαζί:
-Ζει, ζει, ζει, ζει, ζει, ζει!
Πηγή: Έλλη Κοτζαμάνη
