Σήμερα θυμήθηκα πολύ έντονα το οφτόν του Λευκονοίκου μας που ήταν πολύ φημισμένο. Πού το θυμήθηκα, θα μου πείτε; Την Κυριακή το βράδυ δοκιμάσαμε πολύ ωραίο κλέφτικο στον γάμο του γιου του Μάρκου και της Ρίτας Μάρκου από το Λευκόνοικο στο κέντρο Μόντε Καπούτο. Εκείνο, όμως, που με παρακίνησε να γράψω για το οφτόν του Λευκονοίκου είναι η αναφορά του φίλου Γιάννη Πεγειώτη από τη Λεμεσό στο οφτόν του Φάλα από το Λευκόνοικο. Ωραίες εποχές. Κάθε Σάββατο και Κυριακή άνοιγαν οι φούρνοι του Φάλα, του Γιαξή, του Γιαννούξιου, του Καλλή και του Κκελλέ του Σίμιλλου, από τα χαράματα, κι εμείς προγευματίζαμε με αυτό το θεϊκό έδεσμα που όμοιό του δεν υπάρχει σε όλο τον κόσμο! Ειδικά με το σταρένιο ψωμί που ζύμωναν οι μανάδες μας στους φούρνους μας, και το βουτούσαμε στο λάδι του κλέφτικου. Βεβαίως, οι λάτρεις αυτής της γαστριμαργικής λιχουδιάς συνόδευαν το οφτόν με κρεμμύδι. Μόνο όποιοι γεύτηκαν το οφτόν του Λευκονοίκου αλλά και της Γύψου και όλης της Μεσαορίας, μπορούν να καταλάβουν!
