Επικήδειος στη Χρύσω Χατζηιωνά από το Λευκόνοικο
Δευτέρα, 20 Δεκεμβρίου 2021
Ι. Ν. Αγίου Σπυρίδωνος, Λευκωσία
Ώρα: 2:30 μ.μ.
Αναχώρησε για την ουράνια βασιλεία μια εξαιρετική κυρία, αρχόντισσα του Λευκονοίκου, πεπαιδευμένη, φιλομαθής, ευγενής και ευφυής, άξια νοικοκυρά, ευπρεπής, κοινωνική και εξωστρεφής, για την οποία σε όλη μου τη ζωή ήμουν τόσο περήφανη που καταγόταν από το Λευκόνοικο! Είναι από τα καλύτερα αντιπροσωπευτικά δείγματα των γυναικών του Λευκονοίκου του περασμένου αιώνα, της δεκαετίας του 1930, όταν οι πλούσιες κοπέλες, όπως οι κόρες των γιατρών, των δικηγόρων, των εμπόρων, των γεωργών, των δασκάλων στέλλονταν στις πόλεις για να μορφωθούν, γιατί στο τέλος της δεκαετίας ιδρύθηκε η Ανωτέρα Σχολή Λευκονοίκου.
Η αγαπημένη μας Χρύσω Μιχαηλίδου-Χατζηιωνά, 96 ετών, σύζυγος του μ. χαλκέντερου φιλολόγου, γυμνασιάρχη Ανδρέα Χατζηιωνά, αδελφή του μ. Μίκη Μιχαηλίδη, Επιθεωρητή των Μαθηματικών και του μ. Τάκη Μιχαηλίδη, κόρη του Παναή και της Άννας, από την οικογένεια Οικονομίδη, με κάποιο πρόγονο από τη Βηρυτό, τον Χατζηχριστόφη, όπως μάς έλεγε η ίδια, γι’ αυτό και ανήκε στην οικογένεια των “φελλάων”. Ήταν τρία αδέλφια υφασματέμποροι, Έλληνες χριστιανοί, οι οποίοι έφερναν από τη Βηρυτό “πανιά”. Οι άλλοι δύο νυμφεύτηκαν στην Αγκαστίνα ο ένας και στο Λάπαθος ο άλλος, όπως με πληροφόρησε σήμερα η κ. Αντρούλα Χριστοφή-Γεωργίου, από την ίδια οικογένεια.
Κόρη πλούσιας οικογένειας από το Λευκόνοικο, είχε την ευλογία να έχει γονείς προοδευτικούς οι οποίοι την έστειλαν στην Αμερικάνικη Ακαδημία στη Λευκωσία. Η μητέρα μου η οποία την αγαπούσε, θυμόταν πόσο άρεσε στις γυναίκες του Λευκονοίκου, όταν τούς έκανε κατηχητικό!
Οι γονείς της τής έκτισαν και ένα όμορφο διώροφο σπίτι στο κέντρο της κωμόπολής μας, αλλά δεν έζησε στο σπίτι αυτό, γιατί παντρεύτηκε τον φιλόλογο Ανδρέα Χατζηιωνά από την Άλωνα, και έκτισαν άλλο σπίτι στο Καϊμακλί. Απέκτησαν τρία εξαιρετικά παιδιά, τη Γιούλικα, τον Ίωνα και την Άννα, για τα οποία ήταν τόσο περήφανη, όπως και για τα εγγόνια και τα δισέγγονά της.
Θυμάμαι ακόμα τη φιλοξενία της κάθε φορά που άνοιγε το σπίτι της για όλους τους φίλους τους στη γιορτή του συζύγου της.
Πόσα καλούδια ετοίμαζε με αγάπη και περηφάνια, γιατί ήξερε ότι ήταν αξεπέραστη.
Θα μπορούσα να σας απαριθμήσω άπειρες χάρες και δωρεές που είχε από τον Θεό η αγαπημένη μας Χρύσω, η οποία ήταν και όμορφη κυρία. Θα σταθώ στα έργα των χεριών της. Ήταν χρυσοχέρα. Έφτιαξε τόσα πολλά όμορφα χειροτεχνήματα που λες και δεν τα άγγιξε ανθρώπου χέρι. Αυτά τα αιθέρια έργα κοσμούν τα σπίτια των παιδιών και των εγγονών της, και σε λίγο θα δημοσιευτούν στο λεύκωμα με τα κειμήλια του Λευκονοίκου.
Θα μπορούσα να μιλώ για ώρες για την αγαπημένη μου Χρύσω. Για την καλοσύνη της, την προσήνειά της, την ευχάριστη προσωπικότητά της. Πόσο μου άρεσε να μιλώ μαζί της, να μαθαίνω από τη σοφία της, να γελάμε μαζί και να θυμόμαστε το Λευκόνοικό μας! Πόσο τη θαύμαζα! Μέχρι το τέλος της ζωής της ζούσε με τα βιβλία!
Αγαπημένοι μου, Γιούλικα, Ίωνα και Άννα, συλλυπητήρια για τη μητέρα σας. Σε σας, στα εγγόνια και στα δισέγγονά της εύχομαι να ζείτε, να τη θυμάστε και να τη μακαρίζετε. Ξέρω ότι κάθε χωρισμός με αγαπημένους μας, όσων χρονών και να είναι, είναι δύσκολος.
Αγαπημένη μου λευκονοικιάτισσα, Χρύσω Χατζηιωνά,
Καλοτάξιδη να είναι η πορεία σου προς το φως.
Τώρα η ψυχή σου, λεύτερο πουλί, πετά πάνω από το Λευκόνοικό μας.
Πας να συναντήσεις τον αγαπημένο σου σύζυγο, τα αδέλφια και τους γονείς σου, τις γιαγιάδες και τους παππούδες σου.
Μακαρία η οδός η πορεύει σήμερον.
Καλό παράδεισο!
Καλή αντάμωση.
Μέμνησο και υπέρ ημών.
