Κυριακή, 30 Ιουλίου 2023
Ι. Ν. Απ. Μάρκου, Στρόβολος, 6 μ.μ.
Καιτούλα μου, γιατί βιάστηκες να πας στον Ουρανό;
Κι ήθελες τόσο πολύ να είσαι στη βάφτιση της εγγονής σου!
Έχουμε όλοι και όλες συγκλονιστεί με το άγγελμα του θανάτου σου.
Δεν μπορούμε να το αποδεχτούμε εμείς, πόσο μάλλον ο σύζυγος και τα παιδιά σου!
Λέω πως θα σε υποδέχτηκαν εκεί πάνω οι αγαπημένοι σου κουμπάροι και καθηγητές σου, ο πατήρ Παρασκευάς και η πρεσβυτέρα Κυριακή!
Σε θυμάμαι, Καιτούλα μου, που ήσουν υπεύθυνη στα Κυκλάμινα, που είχε οργανώσει ο θεολόγος μας, ο κ. Παρασκευάς τότε, κι ερχόμασταν, παράλληλα με το Κατηχητικό. Πόσο ωραία περνούσαμε μαζί σου.
Ήσουν μια κοπέλα απλή και ταπεινή, με αγάπη για τον Θεό, πολύ κοντά στην εκκλησία από μικρή. Έτσι σε έμαθαν η μάμα σου η Λούλα, η τόσο άξια, γλυκιά και καλότροπη, και η γιαγιά σου η Ειρήνη, η γυναίκα η δυναμική, η δραστήρια, η πολυπράγμων, η αδελφή του σπουδαίου λαϊκού μας ποιητή, Αντώνη Αντωνίου, για τον οποίο πολύ σεμνύνομαι.
Σε θυμάμαι μια πολύ γλυκιά κοπέλα, ήπιων τόνων, ευπρεπή, χαμογελαστή, με χιούμορ και κέφι, δοτική, πολύ καλή μαθήτρια, σεμνή, μοναχοκόρη του παπά σου, του Νικολή του Σείσου, μαζί με τους δυο εξαίρετους αδελφούς σου, τον Μιχάλη και τον Πανίκκο.
Το ζεύγος Παρασκευά σε ξεχώρισε, για τα χαρίσματα της ψυχής σου. Αναπτύχθηκε μεταξύ σας ένας σύνδεσμος ψυχής, μια όμορφη σχέση, που κατέληξε σε κουμπαριά. Τους βάφτισες τον Γιώργο τους, τον οποίο υπεραγαπούσες και μου είπε ότι τον πήρες τηλέφωνο λίγες μέρες πριν φύγεις για το ουράνιο ταξίδι σου. Λες και ήθελες να τον αποχαιρετήσεις…
Σπούδασες θεολογία στην Αθήνα, όπως επιθυμούσε η καρδιά και η ψυχή σου. Παντρεύτηκες τον Μιχάλη Χατζημηνά από το Βαρώσι, και μαζί αποκτήσατε τρία παιδιά: τη Μαρία, Νικόλα και Ειρήνη και δύο εγγονούλες, την Εβελίνα και τη Ελιάνα.
Μαζί με τον σύζυγό σου μεγαλώσατε τα παιδιά σας με τις ίδιες αρχές και αξίες με τις οποίες γαλουχηθήκατε κι εσείς στη βλογημένη γη μας. Πάντα το μυαλό σου στο Λευκόνοικό μας, γι’ αυτό και η Μαρία σου είναι η πρώτη Λευκονοικιάτισσα που έμαθε στην προσφυγιά να υφαίνει τα λευκονοικιάτικα υφαντά μας.
Από όσα σχολεία πέρασες, άφησες τις καλύτερες εντυπώσεις. Ήσουν άνθρωπος της προσφοράς. Αγαπούσες τα παιδιά, τους φερόσουν με πολλή καλοσύνη και αγάπη και νοιαζόσουν για την ηθική τους συγκρότηση και ευδοκίμηση. Οι συνάδελφοί σου σε αγαπούσαν για την ομορφιά της ψυχής σου! Τελείωσες τη σταδιοδρομία σου ως Διευθύντρια στο Γυμνάσιο Κλήρου.
Ήσουν, Καιτούλα μου, θεολόγος της πράξης. Με τη συμπεριφορά σου, την αγάπη σου προς τον πλησίον, γενικά με την όλη βιοτή σου, απέπνεες τη χριστιανική αγάπη και το βίωμα.
Στον σύζυγό σου Μιχάλη, τα παιδιά σου, Μαρία, Νικόλα και Ειρήνη, εύχομαι να ξεπεράσουν με τη βοήθεια του Θεού το σοκ της αναπάντεχης αναχώρησής σου. Θα τους λείψεις πάρα πολύ. Ήσουν το στήριγμα και ο μέντοράς τους. Η δύναμή τους. Σε αυτούς, όπως και στα αδέλφια σου, τις νύφες και τα ανίψια σου εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου.
Αγαπημένη μας Καιτούλα,
Ήσουν ευγενής, ευυπόληπτη, ευπρεπής, ευσυνείδητη, ευσεβής, ευλαβής, ευφυής, εύχαρις!
Τώρα θα βλέπεις από ψηλά και θα καμαρώνεις τα εγγονάκια σου…
Από τους παραδεισένιους τόπους που είμαι σίγουρη ότι θα βρίσκεσαι, θα μεσιτεύεις στον Κύριο που τόσο αγάπησες για τα παιδιά και τον σύζυγό σου, αλλά και για όλους τους δικούς σου.
Τώρα η ψυχή σου ατενίζει από ψηλά το Λευκόνοικό μας, το σπίτι σου και το Γυμνάσιό μας.
Φαίνεται, Καιτούλα μου, ότι ήσουν έτοιμη, γι’ αυτό και σε πήρε ο καλός Θεός.
Καλό παράδεισο.
Καλή Ανάσταση.
Καλή αντάμωση.
Πρέσβευε και υπέρ ημών!
Χαιρετίσματα στους αγαπημένους μας καθηγητές, το ζεύγος Παρασκευά!
