Σήμερα με κάλεσε στο σχολείο της, το Α’ Δημοτικό Σχολείο Αραδίππου, η αγαπημένη μου ξαδέλφη, κ. Δώρα Αθανασίου-Θεοδώρου, για να μιλήσω στα παιδιά της Στ’ τάξης για το Λευκόνοικο και γενικά για την κατεχόμενη γη μας. Χαίρομαι κάθε φορά που πηγαίνω στο σχολείο αυτό, γιατί εκεί είναι και η κόρη του συμμαθητή μου, Γιαννάκη Κιαφκιουλή, η Χρυστάλλα μας, όπως και η εγγονή του, Αυγή, τις οποίες αγαπώ πολύ. Κυρίως, όμως, αγαπώ και τη διευθύντριά τους, την κ. Μαργαρίτα Χατζηαναστάση, από το Πραστείο Αμμοχώστου, συντοπίτισσά μας, μια εξαιρετική μεσαρίτισσα.
Τα παιδιά είχαν προηγουμένως παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ για το Λευκόνοικο που ετοιμάσαμε το 2017, “ΛΕΥΚΟΝΟΙΚΟΝ…της Μεσαρκάς καμάριν”, και είχαν απαντήσει σε ερωτηματολόγιο που ετοίμασε η δασκάλα τους. Θαύμασα την ξαδέλφη μου για τη δουλειά που έκανε, και πιστεύω αυτό πρέπει να το κάνουμε στα παιδιά του Λευκονοίκου μας.
Έδειξα στα παιδιά ένα power point και τους εξηγούσα, πάντα με διάλογο, γιατί το Λευκόνοικο ήταν κωμόπολη. Ευχαριστηθήκαμε όλοι και όλες από τη σημερινή μας συνάντηση. Τα παιδιά ήταν χαρούμενα, έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον και εγώ ευχαριστήθηκα για το μυαλό τους και την ομορφιά της ψυχής τους.
Με τις προσκλήσεις από τα σχολεία, τις πιο πολλές φορές από μαθήτριές μου, επανέρχομαι στον χώρο που αγαπώ πιο πολύ στη ζωή μου! Στην εκπαίδευ 
ση και τη διδασκαλία. Κάτι που αγαπούσα από μικρή ηλικία!
