Πολυαγαπημένοι μου συνδημότες και συνδημότισσες,
σας αγαπώ, σας εκτιμώ, σας θαυμάζω!
«Μονάχη έγνοια μου το Λευκόνοικο και ο κόσμος του»
Καταρχάς, να μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω την Παναγία μας, τη Μεγάλη μάνα μας, τον Σωτήρα μας, τον Αρχάγγελό μας, τον Σταυρό μας, την Αγία Ζώνη μας, τον Προφήτη Ηλία μας, τους Αγίους Θεοδώρους μας, τον Άγιο Φωκά μας και τον Άγιο Γεώργιό μας, όπως και τους γείτονές μας αγίους, τον Άγιο Αναστάσιο και τον Άγιο Πανάρετο, τους εκ Περιστερωνοπηγής, γιατί, όπως αναφέρει και στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο,
«Εν αρχή ην ο λόγος και ο λόγος ην προς τον Θεόν και Θεός ην ο λόγος».
Ευχαριστώ, όμως και όλους εσάς, φίλοι και φίλες, τον εκλεκτό, τον υπέροχο, τον αγνό κόσμο της κωμόπολής μας, που πιστέψατε σε μένα, που με αγαπήσατε και με αγαπάτε, και, κόντρα στους ενάντιους ανέμους, με την ψήφο σας, κάνατε πραγματικότητα το όνειρό μου να υπηρετήσω το Λευκόνοικό μας, το Λευκόνοικο της καρδιάς μας.
Η σχέση μας κρατάει πολλά χρόνια πίσω στα όμορφα χρόνια, «τα γελαστά» του Λευκονοίκου μας και σφυρηλατήθηκε στα δίσεκτα χρόνια της προσφυγιάς μας με τις πνευματικές και αντικατοχικές εκδηλώσεις μας.
Τούτη την ώρα, μνημονεύω τους μακαριστούς Δημάρχους μας, τον Μάρκο Σπανό και τον Λυκούργο Κάππα, ο οποίος μαζί με το Δημοτικό του Συμβούλιο με όρισε ως Πολιτιστική Λειτουργό του Δήμου Λευκονοίκου. Τους ευχαριστώ και τους ευγνωμονώ για όσα πρόσφεραν στον Δήμο μας, όπως ευχαριστώ από καρδιάς τον νυν Δήμαρχο Μιχάλη Πήλικο μαζί με το Δημοτικό του Συμβούλιο για το πολυσχιδές έργο τους και την άψογη, θαυμάσια συνεργασία που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια για την πραγμάτωση πνευματικών, πολιτιστικών και άλλων εκδηλώσεων. Τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και την τιμή στο πρόσωπό μου.
Επιπρόσθετα, θα ήθελα να συγχαρώ τον συνυποψήφιό μου κ. Πιερή Γυψιώτη για τον αγώνα που έκανε με σεμνότητα και αξιοπρέπεια. Τον διαβεβαιώ ότι θα συνεργαστούμε σε όλους τους τομείς, πάντοτε για το καλό της κωμόπολής μας.
Φίλοι και φίλες, να μου επιτρέψετε να ευχαριστήσω, καταρχάς, τους συμμαθητές μου μοναχούς του Αγίου Όρους, τον Γέροντα Εφραίμ της Μονής Βατοπαιδίου και τον πατέρα Γαβριήλ της Μονής Διονυσίου, και ξάδελφό μου, για την αγάπη και τη συμπαράστασή τους, όπως και την οικογένειά μου που όλο αυτό το διάστημα ήταν στο πλάι μου, τον εξαίρετο σύζυγό μου Αριστείδη, τον λατρεμένο μου γιο, τον Αντρέα μου που φέρει το όνομα του παππού του, του ήρωα της αγχόνης Αντρέα Παναγίδη, τη μητέρα μου Χριστίνα, την κοπέλα μας Αΐσια που ήταν η νοικοκυρά του σπιτιού μας όλον αυτόν τον καιρό του προεκλογικού αγώνα, που είναι για μας πιο πολύ και από κόρη.
Δεν θα ήθελα να παραλείψω να ευχαριστήσω και τον αδελφό μου και τη νύφη μου, Γιαννάκη και Κατερίνα Λυσάνδρου, τα ανίψια μου Αντώνη και Μέμνονα, όπως και την οικογένεια του συζύγου μου για όλη τη στήριξη και την αγάπη τους. Κυρίως, όμως, ευχαριστώ θερμότατα τους συγγενείς και τους δεκάδες φίλους και φίλες από το Λευκόνοικο που μου συμπαραστάθηκαν και με βοήθησαν με πολλή αγάπη και ανιδιοτέλεια σε αυτό τον υπέροχο αγώνα.
Θα ήθελα να τελειώσω με κάποιους στίχους του λαϊκού μας ποιητή Αντώνη Αντωνίου για το Λευκόνοικό μας, ελπίζοντας ότι θα έρθει το «νόστιμον ήμαρ», η μέρα της επιστροφής στη γη των προγόνων μας, στη γη που πρωταντικρίσαμε τον ήλιο, εκεί όπου είναι θαμμένοι γονιοί και πρόγονοί μας, εκεί που αφήσαμε τα πιο όμορφά μας χρόνια.
“Λευκόνοικον τα πρώτα σου να σου τα πω κλαμώντα
που ‘σιες την σπάστραν τζιαι τιμήν τζι άλλα πολλά προσόντα.
Εσού που τ’ άλλα τα χωρκά είσιες μιαν άλλην χάρη
ήσουν μια αμματόπετρα, της Μεσαρκάς καμάριν.
Έχασες τζειν τα κάλλη σου, γυρεύκεις τα μα πού’ ν’ τα
τζι οι ξένοι εθαυμάζαν σε στους τόπους σου πο’ρκούντα”.
Αντώνης Αντωνίου
(Από την ποιητική συλλογή “Πριν τζιαι τωρά”, Λεμεσός 1987, Έκδοση του Προσφυγικού Σωματείου “Το Λευκόνοικο”. Επιμέλεια:Κυριακή Σούγλη Παρασκευά.)
