Νιώθω χαρά, περηφάνια, αλλά και τιμή κάθε φορά που παρευρίσκομαι σε γάμο παιδιών του Λευκονοίκου. Μάλιστα, μου αρέσει άμα κάποιοι χορεύουν και τον χορό του ταυρομάχου, όπως τότε στο Λευκόνοικο. Τι όμορφες εποχές μού θυμίζουν!
Να ζήσουν τα παιδιά μας και να ευτυχήσουν!
Ενώθηκε η προσφυγιά!
Ο Πόντος και η Κύπρος!
Μάλιστα οι Πόντιοι έφεραν και τους μουσικούς τους και μας μάγεψαν! Απολαύσαμε χορό!
