Ζήνα Λυσάνδρου-Παναγίδη
Με μεγάλη συγκίνηση σήμερα στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ κατέθεσα στεφάνι στο παλληκάρι από τον αδελφό Δήμο Δυτικής Λέσβου Ζερβομανώλη Γεώργιο, το οποίο έπεσε στην Κύπρο το μαύρο καλοκαίρι του 1974. Ένα παιδί, απόγονο μικρασιατών προσφύγων ψαράδων που υπηρετούσε στην ΕΛΔΥΚ. Ταξιάρχη Βέρρο, Ταξιαρχης Βερρος , αδελφέ Δήμαρχε, σας ευχαριστούμε και σας ευγνωμονούμε για τον ήρωά σας ο οποίος όρθωσε τα στήθη του απέναντι στον ιταμό Τούρκο εισβολέα που ήρθε να διαφεντέψει τη ζωή και τη γη μας.
Αιωνία η μνήμη αυτού. Είμαι σίγουρη ότι ο καλός Θεός μας τον έχει κατατάξει σε τόπους παραδεισένιους. Από τώρα θα είναι και δικός μας ήρωας και θα τον τιμούμε μαζί με τα παλληκάρια του Λευκονοίκου που άφησαν το άλυκο αίμα τους στον Πενταδάκτυλό μας και σε άλλα σημεία του νησιού μας.
Θα βρούμε και το κενοτάφιό του στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας και θα του κάνουμε τα δέοντα.
Σήμερα στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, μετά το Τρισάγιο, έγινε προσκλητήριο πεσόντων. Πλάι μας ήταν οι συγγενείς τους που κάθε χρόνο έρχονται ευλαβικοί προσκυνητές της θυσίας τους. Φορτίστηκα, ακούοντας μια εξαίρετη κυρία να παρακαλεί κλαίοντας τον Υφυπουργό Άμυνας της Ελλάδας κ. Στεφανή να προσπαθήσει να βρεθούν τα οστά τπυ αδελφού της για να τον θάψουν κσι να ησυχάσει η ψυχή τους. Η μάνα έφυγε με τον καημό του γιου της που δεν επέστρεψε, αλλά ο πατέρας στα 90 χρόνια του τον περιμένει να γυρίσει…
