Ζήνα Λυσάνδρου-Παναγίδη
«Πόσο ωραία περάσαμε και σήμερα στο Περιφερειακό Δημοτικό Σχολείο κοντά στην Εφταγώνια, εκεί στα χωριά που πιάνεται η καρδιά σου στη θέα των καμένων δέντρων. Καλά παιδιά, ευγενικά, προετοιμασμένα από τις δασκάλες και τους δασκάλους τους, αλλά κυρίως από την καλή μου λυσιώτισσα φίλη, τη Γιωργούλα Πατέρα, τη διευθύντρια, με τις όμορφες ιστορίες της προσφυγιάς των παιδικών της χρόνων.
Για πρώτη φορά με κάλεσαν και στο νηπιαγωγείο και ενθουσιάστηκα. Έμαθαν τα μωράκια το Λευκόνοικο, τον Πενταδάκτυλο, είδαν το power point και χάρηκαν. Πόσο δύσκολο είναι να μιλάς σε παιδάκια και να κατεβαίνεις στο επίπεδό τους! Πήρα πολλή αγάπη από τα νήπια και τους έδωσε άλλη τόση! Ήθελα να τα αγκαλιάσω και να τα φιλήσω όλα! Σε τι εποχές ζούμε!».
