Σήμερα,12 Οκτωβρίου 2018, μαζεύτηκαν στο σπίτι της Δημάρχου Λευκονοίκου γυναίκες από το Λευκόνοικο και τη γύρω περιοχή για να ζυμώσουν κουλούρια και ψωμιά του Λευκονοίκου σε συνεργασία με το Μουσείο Άρτου.
Η Δήμαρχος Λευκονοίκου δήλωσε:
“Σήμερα στο σπίτι μου ζυμώσαμε. Φτιάξαμε αρτοποιήματα της περιοχής Λευκονοίκου σε συνεργασία με το Μουσείο Άρτου. Ευχαριστώ για τη συνεργασία τη φίλη Χρυσταλλένη Λαζάρου, τον σκηνοθέτη Μιχάλη Γεωργιάδη, τη Νεκταρία Κόκκινου από το Μουσείο Άρτου, όπως και τις αγαπημένες μου φίλες από το Λευκόνοικο Γιάννα Νικολάου Θεοφάνους ( κόρη του Τάκη του Φάνη), τη Μαρούλα Λοίζου, τη Νίκη Παττίχη, και ιδιαιτέρως την κ. Μαργαρίτα Γεωργιάδου από την Περιστερωνοπηγή και Γύψου και την κ. Ελένη Μορφή από τη Γύψου. Επίσης, ευγνωμονώ τον αγαπημένο μου γείτονα Αντρέα Σολομωνίδη από την Αυλώνα που μαζί με τη μητέρα του Ελένη μας άναψαν τον φούρνο και ψήσαμε τα ψωμιά, τις χρισταρκές και τα κουλούρια μας. Ευλογημένη Μεσαρκά! Ευλογημένη Μεσαρκά που άμα γιωρκούσες τρώαν μανάες τζιαι παιδκιά. Κόσμος καλοσυνάτος, χορτάτος, πλούσιος και στη γη και στην ψυχή. Γυναίκες νοικοκυρές και χρυσοχέρες. Βεβαίως, “έσιει το τζιελλάριν, εν καλόν το γεναικάριν”, που έλεγαν και οι παλιοί. Σταυρόψωμα, χριστόψωμα, Βασιλόπιτα, κουλούρια, κούμουλλα, χρισταρκές, λιφουζούθκια, αυκωτές και τόσα άλλα, όλα γλυκά… Κι όλα πάνω σε λευκονοικιάτικο τραπεζομάντηλο, διά χειρός της μητέρας μου Χριστίνας Καμιντζή Λυσάνδρου που μάς παρακολουθούσε από το κρεβάτι της, δίπλα στη βεράντα μας που ετοιμάζαμε με πολλή αγάπη όλα τα όμορφα του τόπου μας. Επίσης, και οι μαντηλιές(πετσέτες φαγητού) οι ριγωτές είναι υφασμένες από τη μητέρα μου στα δίσεκτα χρόνια της προσφυγιάς μας, όταν χάσαμε όλα τα προικιά του Λευκονοίκου μας”.
Επίσης, η Δήμαρχός μας σε άλλη ανάρτησή της τόνισε:
“Μύρισε και πάλι Μεσαορία το σπίτι μας σήμερα. Φίλοι στην Αθήνα, θα τα δοκιμάσετε την ερχόμενη Τετάρτη στο Σπίτι της Κύπρου, όταν θα παρουσιάσουμε το ντοκιμαντέρ μας “ΛΕΥΚΟΝΟΙΚΟ … της Μεσαρκάς καμάριν”. Κοπιάστε! Θα σας γλυκάνουμε!”.
Ταυτόχρονα αναφέρθηκε και στις ποδιές που ετοίμασαν για τις γυναίκες του Λευκονοίκου:
“Οι ποδιές του Δήμου Λευκονοίκου είναι έργο της αγαπημένης μας Χριστιάνας Αριστοτέλους και της μητέρας της κ. Γιάννας, τις οποίες ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για τη συνεργασία τους. Ευχαριστώ πολύ και τη Δημοτική Σύμβουλό μου κ. Βίκη Κτίστη που ανέλαβε τη διεκπεραίωση της όμορφης αυτής πρωτοβουλίας. Βίκη μου, πραγματικά χαρήκαμε σήμερα τις ποδιές μας. Να είστε καλά και οι τρεις σας για τη συνεργασία”.
Δήλωση κ. Χρυσταλλένης Λαζάρου, εκ μέρους του Μουσείου Άρτου:
“Το Cyprus Food Virtual Museum σε συνεργασία με κοινότητες από όλη την Κύπρο ετοιμάζει ντοκιμαντέρ, με θέμα τα ψωμιά και ζυμώματα της Κύπρου. Σήμερα, μας φιλοξένησε η εύχαρις Δήμαρχος του Λευκονοίκου στο σπίτι της, αγαπητή δασκάλα του γένους Ζήνα Λυσάνδρου Παναγίδη. Μαζί της, κυρίες από το κατεχόμενο Λευκόνοικο έφτιαξαν τα παραδοσιακά ζυμώματα της κωμόπολης: σταυρόψωμα, χριστόψωμα, βασιλόπιτα, κουλούρια, κούμουλλα, χρισταρκές, λιφουζούθκια, αυκωτές…
Υποκλινόμαστε στις γυναίκες της ευλογημένης μεσαρίτικης γης, τις γυναίκες της παράδοσης, της αγάπης για τον τόπο. Αυτή είναι η Κύπρος! Οι άνθρωποί της! Θερμές ευχαριστίες για την πολύ όμορφη συνεργασία στον Δήμο Λευκονοίκου και στην άξια Δήμαρχό του Ζήνα Λυσάνδρου Παναγίδη. Η περιδιάβασλη μας στη γη των προγόνων μας συνεχίζεται. Ένα ντοκιμαντέρ για τα ψωμιά της Κύπρου…
Σκηνοθέτης: Μιχάλης Γεωργιάδης Michael Georgiades
Επιστημονικοί σύμβουλοι: Δρ Νάσα Παταπίου, Θεοφανώ Κυπρή
Συντονισμός: Νεκταρία Κόκκινου Nektaria Kokkinou, Επιστημονική συνεργάτης του ΜΚΤΔ Παραγωγή: Μουσείο Κυπριακών Τροφίμων και Διατροφής Cyprus Food Virtual Museum
Ευγενική χορηγία αλεύρου: Μύλοι Χατζηγιώρκη Μύλοι Χατζηγιώρκη – Hadjigiorkis Flourmill
Η παράδοση του τόπου μας καταγράφεται, για να παραδοθεί στις επόμενες γενιές. Οι άνθρωποι που κατέχουν την παράδοση δυστυχώς φεύγουν καθημερινά, και καθημερινά χάνεται πλούτος που δεν έχει καταγραφεί.
Το Μουσείο προσπαθεί, με πενιχρά μέσα, να διασώσει τη γαστρονομική παράδοση του τόπου μας. Χρειαζόμαστε όμως και την ενίσχυση από εταιρείες, στα πλαίσια της εταιρικής τους κοινωνικής ευθύνης. Είναι έργο ιστορίας, παράδοσης, εθνικής ταυτότητας. Έργο που θα παραδοθεί στα παιδιά, στους νέους, στα σχολεία”.
