Σωτήρας Λευκονοίκου. Η εκκλησία μας. Εδώ βαφτιστήκαμε, εδώ λειτουργηθήκαμε, εδώ νιώσαμε τα πρώτα σκιρτήματα ψυχικής ανάτασης, εδώ ψάλλαμε τα εγκώμια της μ. Παρασκευής, εδώ ακούσαμε τον ιερέα μας, τον αείμνηστο Παπα-Νικόλα να βροντοφωνάζει “Ούτος εστίν ο βασιλεύς της δόξης!”. Εδώ τσουγκρίσαμε τα αυγά την Ανάσταση, εδώ ρίχναμε τα αστεράκια μας στο κυπαρίσσι της αυλής… Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Εδώ θυμάμαι τον ήρωά μας Λουκά Ιατρού να μπαίνει στην εκκλησία με το αναπηρικό καροτσάκι του. Εδώ θυμάμαι την κηδεία της γιαγιάς μου της Ζήνας… θυμάμαι τις παρελάσεις μας, τα εωθινά, την μπάντα του Γυμνασίου μας, την εθνική έξαρση στις εθνικές γιορτές… και τι δεν θυμάμαι!
Ζήνα Λυσάνδρου Παναγίδη
Δήμαρχος Λευκονοίκου
