Πάσχα των Ελλήνων!
Πάσχα μέγα!
Πάσχα ιερόν!
Καλό Πάσχα και Ανάσταση στον τόπο μας.
Πόσο φορτίστηκα και πάλι σήμερα με το Ανάστα ο Θεός! Δεν θα ακουστεί ούτε και φέτος στις δικές μας εκκλησίες. Βουβές και συλημένες.
Θυμάμαι όσες φορές πήγαμε στον Σωτήρα μας και τον Αρχάγγελό μας που ψάλλαμε όσα εγκώμια θυμόμασταν. Με τα μάτια της ψυχής μου έβλεπα τον Επιτάφιό μας και τις Μυροφόρες που έψαλλαν τα Εγκώμια. Την πομπή των Επιταφίων μας στην κεντρική πλατεία της κωμόπολής μας, όπου οι μυροφόρες της μιας ενορίας έρραιναν τον Επιτάφιο της άλλης ενορίας. Κι ύστερα επιστρέφαμε στην εκκλησία μας σίγουρες ότι ο δικός μας Επιτάφιος ήταν καλύτερος.
Αυτές οι θύμησες μάς κρατούν δεμένες/-νους με τη γενέθλια γη μας. Μέχρι την ώρα της επιστροφής. Μέχρι τότε χρειάζεται προσευχή και δάκρυα μετανοίας.
