Μιχάλη, αδελφέ και “συμπατριώτη” μας αγαπημένε, σε σημαδιακή μέρα διάλεξες να φύγεις.Τη μέρα που καταθέσαμε στο μνημείο Λευκονοίκου στην ομώνυμη πλατεία της Μήθυμνας, λίγες δάφνες για τον τελευταίο Αυτοκράτορα της Βασιλεύουσας, Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Λίγες ώρες μετά ήταν γραπτό να μάθουμε και το δικό σου χαμό στο χωριό μας. .
Θυμάσαι Μιχάλη? Αυτό το μνημείο το είχαμε εγκαινιάσει μαζί ως δήμαρχοι των χωριών μας, προς τα τέλη του 1990, και αφού είχε επικυρωθεί το πρωτόκολλο για την αδελφοποίηση των δύο δήμων μας, με την υπογραφή και του τότε δημάρχου Λευκονοίκου, αείμνηστου πλέον Λυκούργου Κάππα.
Εμείς, από την αρχή σε είχαμε αγκαλιάσει για το σπόρο που είχε φυτέψει βαθιά στη ψυχή σου, ο ανέσπερος ήλιος του κατεχόμενου έστω χωριού σου, είχε ριζώσει και έμελλε να δώσει περήφανους και πολύτιμους καρπούς. Και ως Γενικός Διευθυντής της ΟΕΒ, και ως Δήμαρχος Λευκονοίκου, και ως Άνθρωπος με Άλφα κεφαλαίο,
πολυδιάστατη η προσφορά σου σε όλους τους τομείς που υπηρέτησες. Μετά από τη δύσκολη, μεταβατική και αναγεννητική εποχή που ζήσατε, προχώρησες με αποφασιστικές δράσεις και δυναμική πορεία που επηρέασαν θετικά το κοινωνικό σύνολο.
Όταν όμως ερχόσουν εδώ στη Μήθυμνα, αφηνόσουν περισσότερο στο συναίσθημα, στις παιδεμένες μνήμες από το μαρτυρικό Λευκόνοικο. Θυμάμαι μια ήρεμη καλοκαιριάτικη βραδιά, καθόμασταν κάτω από τα αλμυρίκια του ξενοδοχείου “Αφροδίτη” στη Μήθυμνα. Έπεσε το βλέμμα σου απέναντι, στις κοντινές μα όχι φιλικές ακτές της Τουρκίας. Άλλαξε ο τόνος της φωνής σου, και η παρέα τότε καταλάβαμε περισσότερο όχι το καταξιωμένο άνδρα του επιχειρησιακού τομέα, αλλά το βαθιά πληγωμένο παιδί του βεβηλωμένου χωριού του. Είπες τότε, και το θυμάμαι πάντα:
“Εμείς φίλοι μου, την ιστορική συνείδηση δε τη μάθαμε από τα βιβλία. Τη ζήσαμε και … μας ζεί! “.
Όμως και πάλι, το πρωτοποριακό και πολυδιάστατο του χαρακτήρα σου, μας οδήγησε να απολαύσουμε τα αδελφικά μας συναπαντήματα, και να κάνουμε μαζί σχέδια πολιτισμού, τουρισμού, επιχειρηματικότητας, και για τα δυό νησιά μας.
Τώρα, ο αποχωρισμός σου, μας είναι βαρύς και σκοτεινός.
Αυτή η σύντομη αναφορά μας, ας σταθεί, ελάχιστο πνευματικό μνημόσυνο στον αδελφό Μιχάλη Πήλικο, με όλο το σεβασμό και την αγάπη που οφείλουμε στη δημιουργική σου προσφορά και στην ανθρωπιά σου.
Καλό Παράδεισο αδελφέ Μιχάλη.
Οι τέως Δήμαρχοι Μήθυμνας,
Δημήτριος Βατής
Στέλιος Καραντώνης.
