Η (απο)ΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
Ο Βασίλης Μιχαηλίδης στέκεται πάνω σ’ ένα τραπέζι και ο κόσμος τον επευφημεί. Ξεχωρίζουν ο Ανδρέας Θεμιστοκλέους και οι δήμαρχοι Ιωάννης Καραγεωργιάδης και Χριστόδουλος Σώζος. Δεν ξέρω αν ο «προτομικός» τρόπος με τον οποίο απεικονίζονται το πρόσωπο, οι ώμοι και μέρος του στήθους του ποιητή υποδηλώνει ότι η αναγνώριση της μεγάλης αξίας του είναι μεταθανάτια. Τον ποιητή αγκαλιάζει μια αιθέρια ύπαρξη, προφανώς η «ανεράδα» του. Στο τραπέζι υπάρχουν ένα μισοάδειο μπουκάλι και ένα ποτήρι, ενώ στην καρέκλα ένα τετράδιο και ένα κόκκινο λουλούδι· στο βάθος ένα καράβι, ίσως το καταδρομικό «Ν. Μιαούλης» το οποίο ο ποιητής καλωσορίζει με ποίημά του στο λιμάνι της Λεμεσού. Για όσους γνωρίζουν τη βιογραφία και το έργο του ποιητή οι λεπτομέρειες αυτές δεν είναι καθόλου τυχαίες.
Όσο περισσότερο «διαβάζω» το έργο αυτό τόσο πιο έντονα αποτυπώνονται στο μυαλό μου οι γνωστοί εκείνοι στίχοι του «Αποχαιρετισμού» του Ρίτσου, όταν ο Αυξεντίου, σε μια αυτοερωτική έξαρση, ταυτίζεται πλήρως με τον παλμό της ρωμιοσύνης: «Μιλάω για μένα σα να ‘μαι ερωτευμένος με τα μένα, / σα να ‘vαι η ρωμιοσύνη ερωτευμένη με τα μένα. Συγχωράτε με. / Εσείς μου δώσατε τούτο το δικαίωμα. Ευχαριστώ». Ας μην ξεχνούμε, άλλωστε, ότι ο Αυξεντίου υποδύθηκε τον αρχιεπίσκοπο Κυπριανό σε μια θεατρική παράσταση της «9ης Ιουλίου…» του Β. Μιχαηλίδη.
Κυριάκος Ιωάννου
Το έργο είναι του ζωγράφου Σπύρου Δημητριάδη, εγγονού του «Ντόριαν» (Δημ. Δημητριάδη), και βρίσκεται στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Λεμεσού, όπου, από τις 10 Νοεμβρ. έως τις 28 Δεκ., θα παρουσιάζονται διάφορα έργα που είναι εμπνευσμένα από τη ζωή και το έργο του Β. Μιχαηλίδη.
Επιμέλεια έκθεσης: Δρ. Νάτια Αναξαγόρου.
