Επικήδειος Θεοδώρας Ι. Τόλλου, από το Λευκόνοικο
Δευτέρα, 28 Δεκ. 2020, Ώρα: 2 μ.μ.
Ιερός Ναός Παναγίας Αγγελόκτιστης στο Κίτι
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη
Δημάρχου Λευκονοίκου
Έφυγε η προσωποποίηση της καλοσύνης, της αγνότητας, της ημερότητας, της γλυκύτητας. Έφυγε η χαριτωμένη κόρη του Παπα-Νικόλα και της παπαδιάς Μαριάννας, η Θεοδώρα, στα 85 της χρόνια, και πάει να συναντήσει τους γονείς της, τον αδελφό της Αλέξανδρο, τον γαμπρό της Μιχάλη που είναι θαμμένοι στο Κίτι, αλλά και όλους τους συγγενείς της που κοιμούνται στο κοιμητήριο του Λευκονοίκου μας. Πάντα είχα την εντύπωση ότι η θεία μου η Ζηνοβία, η αδελφή της, η γειτόνισσά μου, πιο εξωστρεφής και δυναμική, έμοιαζε στον Παπα-Νικόλα, τον αγαπημένο μας ιερέα, που δεν φεύγει από τη σκέψη μας, και η Θεοδώρα έμοιαζε στη σεμνή και ταπεινή παπαδιά Μαριάννα, την ξαδέλφη της γιαγιάς μου της Μαρής, από την οικογένεια Τσαγκάρη.
Την θυμάμαι στο σπίτι της στον ποταμό Σιεζιά, γειτόνισσα της θείας μου της Αθανασίας. Χαμογελαστή, εγκάρδια, φιλόξενη. Χαμηλών τόνων, ευγενέστατη, καλοδούλα. Άσπρη σαν το γάλα η επιδερμίδα της, όμορφη, φεγγαροπρόσωπη. Λιγοστά τα λόγια της, μεστά. Η τελευταία εικόνα που έχω από την Θεοδώρα είναι πριν από λίγες εβδομάδες, όταν ήρθαμε να τους επισκεφθούμε. Πόση χαρά έκανε! Πόσο ευχαριστήθηκε! Τη βρήκαμε να ακουμπά πάνω στο Π της και να μαγειρεύει κολοκάσι καππαμά. Μύρισε το σπίτι μυρωδιές και θύμισες του Λευκονοίκου. Πόσο συγκινήθηκα! Η προκομμένη νοικοκυρά του Λευκονοίκου μας.
Η Θεοδώρα μας γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου του 1935. Μεγάλωσε στη γειτονιά δίπλα στον ποταμό μας τον Κρυό. Έμαθε ράψιμο στη Δεσπούλα του μαστρε-Χαραλάμπη και το 1960 παντρεύτηκαν με τον Γιαννή Τόλλο, γιο του Αντρέα και της Μαρίτσας. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά: τον Αντρέα, τη Μαρία και τον Νίκο.
Στην προσφυγιά, όπως οι πιο πολλοί, πέρασαν από το Αυγόρου και από τα αντίσκηνα της Ορμήδειας, μέχρι τα Χριστούγεννα του 1974 που ήρθαν στο Κίτι που φιλοξένησε κι άλλους Λευκονοικιάτες. Εδώ μεγάλωσαν τα παιδιά τους, εδώ παντρεύτηκαν. Ο Αντρέας με την Νίκη, η Μαρία με τον Μιχάλη και ο Νίκος με την Κατερίνα. Απέκτησαν και έξη εγγόνια: τον Γιάννο, τον Γιώργο και τον Θεόδωρο, από τον Αντρέα, τη Θεοδώρα και τον Παναγιώτη, από τη Μαρία, και τη Μαριάννα, από τον Νίκο.
Μεγάλο πλήγμα για την οικογένεια υπήρξε ο θάνατος του γαμπρού τους Μιχάλη. Μετά από λίγο καιρό, το 2011 η Θεοδώρα έκανε εγχείρηση καρδιάς. Ανέρρωσε ευτυχώς, και συνέχιζε να υπηρετεί τα παιδιά της και να μαγειρεύει συνεχώς για να τα ευχαριστήσει. Πριν από δύο χρόνια έπεσε και έσπασε το ισχίον της, αλλά συνέχιζε με βοήθεια τις συνηθισμένες δουλειές της. Πάντα μιλούσε με τα καλύτερα λόγια για τα παιδιά της και τις νύφες της.
Στον σύζυγό της Γιαννή, τα παιδιά της, τις νύφες και τα εγγόνια της, στη θεία μου τη Ζηνοβία, την Κίκα του Αλέξανδρου, τα ανίψια της, εύχομαι την εξ ύψους παρηγορίαν. Ξέρω ότι δεν θα είναι εύκολο να μάθουν να ζουν χωρίς την καλή τους Θεοδώρα, που θα τους λείψει, οπωσδήποτε. Η Μαρία μού είπε ότι έχασε την καλύτερή της φίλη. Τον άνθρωπο που μιλούσε μόνο για αγάπη. Τον άνθρωπο που πάντα ήταν κοντά στην εκκλησία και τον Θεό, που τηρούσε όλες τις νηστείες, που εφάρμοζε στην πράξη τις εντολές του Θεού μας.
Αγαπημένη μας Θεοδώρα,
Καλό Ταξίδι!
Καλό παράδεισο.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της φιλόξενης κοινότητας του Κιτίου που θα σε σκεπάσει!
Καλή αντάμωση!
Καλή ανάσταση!
Χαιρετίσματα σε όλους τους δικούς μας.
