Της κ. Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη.
“Ο αγαπημένος μου φίλος, Ποιητής Κυριάκος Χαραλαμπίδης, μου έστειλε το πιο κάτω κείμενο για να αντέξουμε την περίοδο της πανδημίας και να μην παραπονιόμαστε”.
Στην παρακάτω ιστορία να προσθέσουμε ότι για κάποιον Έλληνα που γεννήθηκε το 1900, έζησε επίσης:
Το 1917 και 1922 την προσφυγιά (σε κάθε μορφή)
Το 1936 δικτατορία Μεταξά.
Το 1945 – 1949 εμφύλιο πόλεμο και στην συνέχεια όλα τα επακόλουθά του, όπως διώξεις αριστερών (εξορίες, εκτελέσεις) με μεγάλο κοινωνικό και πολιτικό αντίκτυπο,
μεταναστευτικό κύμα λόγω φτώχιας από κάθε γωνιά της Ελλάδας προς ευρωπαϊκές χώρες και Αμερική
Το 1967 δικτατορία για επτά χρόνια…
Φανταστείτε να είχατε γεννηθεί το 1900.-
Όταν είσαι 14 χρονών, ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος αρχίζει και τελειώνει όταν γίνεσαι 18, με 22 εκατομμύρια νεκρούς.
Λίγο μετά, μια πανδημία, μια γρίπη που ονομάζεται ισπανική “, σκοτώνει 50 εκατομμύρια ανθρώπους. Βγαίνεις ζωντανός και σώος, έγινες 20 χρονών.
Στη συνέχεια, στην ηλικία των 29 ετών επιβιώσατε από την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξεκίνησε με την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης, προκαλώντας πληθωρισμό, ανεργία και πείνα.
Είσαι 33 όταν οι Ναζί αναλαμβάνουν την εξουσία.
Είσαι 39 όταν ο Β ‘ Παγκόσμιος Πόλεμος αρχίζει και τελειώνει όταν είσαι 45 κάτω από το Ολοκαύτωμα – 6 εκατομμύρια Εβραίοι εκτελούνται.
Πάνω από 60 εκατομμύρια νεκροί συνολικά.
Όταν είσαι 52, αρχίζει ο πόλεμος της Κορέας.
Όταν είσαι 64 αρχίζει ο πόλεμος στο Βιετνάμ και είσαι 75 όταν θα τελειώσει.
Γεννήθηκε “το παιδί μας” το 1985 και νομίζει ότι οι παππούδες του δεν έχουν ιδέα πόσο σκληρή είναι η ζωή αλλά “απλώς” επέζησαν “διαφορετικών” πολέμων και καταστροφών.
Γεννήθηκε το 1995 και 25 ετών σήμερα νομίζει ότι ήρθε το τέλος του κόσμου όταν το πακέτο Amazon παίρνει περισσότερες από τρεις ημέρες για να φτάσει
ή όταν δεν παίρνει πάνω από 15 ′′ likes ′′ για την φωτογραφία του που δημοσιεύτηκε στο Facebook ή το Instagram…
Το 2020, πολλοί από εμάς ζούμε άνετα, έχουμε πρόσβαση σε διαφορετικές πηγές διασκέδασης στο σπίτι, και συχνά περισσότερο από ό, τι χρειαζόμαστε.
Αλλά οι άνθρωποι διαμαρτύρονται για όλα παρόλο που υπάρχει ηλεκτρισμός, τηλέφωνο, φαγητό, ζεστό νερό και στέγη πάνω από τα κεφάλια τους.
Αυτές οι ανέσεις, είναι γεγονός, ότι δεν υπήρχαν καν στο παρελθόν.
Αλλά η ανθρωπότητα επέζησε από πολύ πιο σοβαρές καταστάσεις και δεν έχασε ποτέ την χαρά της ζωής.
Ίσως ήρθε η ώρα να είμαστε λιγότερο εγωιστές, να σταματήσουμε να παραπονιόμαστε και να κλαίμε.”
(συγγραφέας: άγνωστος)
