Κηδεία Μαρούλας Κυριάκου Πατσιά, αύριο Κυριακή, 24 Ιανουαρίου 2021, στις 11 π.μ. από τον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου στο Παραλίμνι.
Η αγαπημένη μας Μαρούλα έφυγε στα 83 χρόνια της, μετά από ταλαιπωρία με την υγεία της. Με στεναχώρησε πάρα πολύ το άγγελμα του θανάτου της, παρόλο που ήξερα την ταλαιπωρία της. Την αγαπούσα πάρα πολύ από μικρή.
Μια γυναίκα καλότατη, ευγενέστατη, γλυκύτατη. Σεμνή, χαμηλών τόνων, με ήθος και αρχοντιά ψυχής. Καταγόταν από το Παραλίμνι, από την οικογένεια Καλημέρα, και την αγάπησε ο δάσκαλος Κυριάκος Πατσιάς, ο οποίος είχε διοριστεί εκεί. Μαζί του γύρισε πολλά χωριά και στο τέλος κατέληξαν στο Λευκόνοικο, όπου νοικίαζαν το σπίτι που είχαμε δίπλα από το πατρικό μας σπίτι. Τότε γνωριστήκαμε και αγαπηθήκαμε πιο πολύ κι από συγγενείς. Μαζί με τα παιδιά της, τον Πανίκκο, τον Πάμπο, την Ελένη και τη Σοφία, μεγαλώσαμε πλάι-πλάι και από τότε μας συνδέει μια αδελφική αγάπη.
Όταν αποφάσισαν να κτίσουν το σπίτι τους λίγα μέτρα πιο πάνω από το σπίτι μας, πίσω από τον σταθμό βεντζίνης ΕΣΣΟ, στον κύριο δρόμο Λευκωσίας-Αποστόλου Ανδρέα, πούλησαν οικόπεδα που είχαν κοντά στο Γυμνάσιο Παραλιμνίου. Να αναφέρουμε ότι τότε τα οικόπεδα στο Λευκόνοικο ήταν πιο ακριβά. Έκτισαν το σπίτι τους και κάθισαν μόνο ένα μήνα, πριν φύγουμε το 1974. Πού να ήξεραν;
Η Μαρούλα μας ήταν πολύ πρόσχαρη, εγκάρδια, όλη ένα χαμόγελο! Ένας άνθρωπος της προσφοράς και της αγάπης. Άνθρωπος που μεταλαμπάδευσε στα παιδιά και τα εγγόνια της αξίες και ιδανικά, με πρώτιστες την πίστη στον Θεό και την πατρίδα, την καλοσύνη και την ευγένεια, τη σεμνότητα και την αγάπη, αξίες που ενσάρκωνε η ίδια με τη βιωτή της.
Στον σύζυγό της Κυριάκο Πατσιά, που τόσο αγαπούσε και νοιαζόταν πάντα, στα παιδιά της, στις νύφες και τους γαμπρούς της, στα εγγόνια και τα δισέγγονά της εύχομαι την εξ ύψους παρηγορίαν. Να ζουν, να τη θυμούνται, να τη μιμούνται και να τη μακαρίζουν.
Αιωνία η μνήμη της.
Καλοτάξιδη να είναι η πορεία της προς το Φως.
Καλό παράδεισο!
Αφήνει μνήμη αγαθή!
