Επικήδειος στον Ανδρέα Αντ. Κάη από το Λευκόνοικο

Βαρύ το πένθος μας σήμερα. Χάσαμε απρόσμενα έναν δικό μας άνθρωπο, τον Ανδρέα Κάη, έναν συνδημότη μας ο οποίος το προηγούμενο βράδυ, λίγες ώρες πριν από το μοιραίο συμβάν, ήταν μαζί μας έξω από το Δημαρχείο μας, όπου είχαμε τα Αποκαλυπτήρια της προτομής του ήρωά μας Αναστασίου Π. Ζαρβού, αλλά και του Μνημείου Πεσόντων, Δολοφονηθέντων και Αγνοουμένων Δήμου Λευκονοίκου. Πάντα ήταν δίπλα μας σε κάθε εκδήλωσή μας, πάντα έτοιμος να βοηθήσει, μια ήρεμη δύναμη, ένας ευγενής άνθρωπος, με ευγένεια ψυχής, αλτρουισμό, καλοσύνη, ευπρέπεια, σεμνότητα.

Το ήθος και η αρετή του Ανδρέα Κάη ήταν απαράμιλλα. Άνθρωπος χαμηλών τόνων, έξυπνος, ιδιαίτερα καλός μαθητής στο Γυμνάσιο Λευκονοίκου, κυρίως στα Μαθηματικά και στα Αγγλικά, γι’ αυτό και ο μακαριστός Λυκούργος Κάππας τον αγαπούσε πολύ.

Γεννημένος στο Λευκόνοικο τον Νοέμβριο του 1946, μοναχοπαίδι του Αντωνή Κάη και της Αγγελικής του Μαρίνου, εργοδοτήθηκε στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, όπου ήταν πολύ αγαπητός από όλους τους συναδέλφους του για τον ήπιο χαρακτήρα του και την εργατικότητά του, τις ικανότητές του, την προθυμία του να βοηθήσει, το χαμόγελο του, την καλοσύνη του, την αυθεντικότητά του.

Ευτύχησε με τη σύζυγό του Αγγελική, από τον Άγιο Αμβρόσιο, να αποκτήσουν τέσσερα παιδιά: τον Αντώνη, τον Χαράλαμπο, τον Μαρίνο και τη Σοφία. Δυστυχώς, στο μέσο αυτού του όμορφου ταξιδιού, το 1997,η Αγγελική του έφυγε κτυπημένη από την επάρατη νόσο. Έκτοτε, στάθηκε βράχος δίπλα στα παιδιά του, τα στήριξε, τα νοιάστηκε, προσπάθησε να αναπληρώσει το μεγάλο κενό που άφησε η απουσία της μάνας.

Στα παιδιά, τις νύφες, τον γαμπρό, τα εγγόνια και τους λοιπούς συγγενείς και φίλους, ευχόμαστε την εξ ύψους παρηγορίαν. Θα τους λείψει, όπως θα λείψει σε όλους, όσοι τον αγαπούσαμε και τον εκτιμούσαμε.

Αντρέα μου,

Στο άκουσμα του άσχημου μαντάτου, παγώσαμε. Δεν πιστεύαμε ότι ήταν δυνατόν να συμβεί σε σένα αυτό το ατύχημα. Άδικος ο τρόπος που φεύγεις. Πώς σου ήρθε εκείνη την ώρα; Τι ένιωσες; Ποιες εικόνες ήρθαν στο μυαλό σου;

Όμως, άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου. Φαίνεται ήσουν έτοιμος, γι’ αυτό σε πήρε ο καλός Θεός μας. Έφυγες για την αιωνιότητα. Η ψυχή σου, είμαστε βέβαιοι/-ες, ότι θα φτερουγίζει σε τόπους παραδεισένιους τώρα μαζί με τη γυναίκα σου Αγγελική, γιατί μόνο το καλό ήξερες να κάνεις στη ζωή σου.

Θα μας λείψεις πολύ. Και από τον Δήμο, και το Σωματείο και από τον Σύνδεσμο Αποφοίτων, Μαθητών και Απογόνων Ανωτέρας Σχολής-Γυμνασίου Λευκονοίκου, στον οποίο ήσουν μέλος της Διοικούσας Επιτροπής.

Σε ευχαριστούμε για όλα όσα πρόσφερες με πολλή αγάπη. Ποτέ δεν αρνήθηκες να βοηθήσεις στη συλλογή των εισφορών από τις κηδείες για τα Φιλανθρωπικά μας Ιδρύματα.

Με πόση χαρά και περηφάνια μού έφερες τελευταίως εκείνη την κασέτα που μαγνητοφώνησες από εκπομπή με τον Παπα-Νικόλα μας.

Καλοτάξιδη να είναι η πορεία σου προς το Φως.

Αιωνία η μνήμη σου.

Αφήνεις μνήμη αγαθή.

Καλό παράδεισο!

Χαιρετίσματα στους δικούς μας στον Ουρανό!

Καλή αντάμωση!

Μέμνησο και υπέρ ημών!