Ζήνα Λυσάνδρου-Παναγίδη
“Απόψε η συναισθηματική φόρτιση περίσσευσε στην εκδήλωση του Δήμου Λαπήθου για τα πάθη των εγκλωβισμένων τους το 1974. Αρρωστήσαμε. Νιώθω διαλυμένη από όσα ακούσαμε από τον φίλο Δήμαρχο Λαπήθου, κ. Νεοπτόλεμο Κότσαπα, οποίος μάς εξιστόρησε τα “οικεία κακά” τους. Παρόλο που τα έχω διαβάσει, συγκλονίστηκα, όπως και όλοι και όλες που παρευρέθηκαν”.
“Θυμήθηκα τον Παπαδιαμάντη και πάλι: ” Σαν να’ χαν ποτέ τελειωμό τα πάθη και οι καημοί του κόσμου”.
Καημένη ρωμιοσύνη!”.