Λυπάμαι, γιατί σήμερα, λόγω της επίσκεψής μσς σε πολιτικά πρόσωπα στην Αθήνα, δεν θα μπορέσω να παραστώ στην κηδεία της αγαπημένης μας Δεσπούλας Σιόκκου-Παττίχη στη Λεμεσό.
Μια όμορφη κοπέλλα της οποίας η μητέρα, όπως και η δική μου είναι από την οικογένεια του ευεργέτη μας, Γεωργίου Καμιντζή, μια κυρία νοικοκυρά και χρυσοχέρα, η οποία συμμετείχε στον Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., ενώ ο αρραβωνιαστικός της τότε, Κυριάκος Παττίχης, ήταν καταζητούμενος και κρυβόταν στα κρησγύγετα.
Σε συνέντευξή μας, θυμάμαι ότι μας είπε ότι περίμενε τον αρραβωνιαστικό της όλα τα χρόνια του Αγώνα, και η πιο όμορφη μέρα που θυμόταν ήταν, όταν άφησαν ελεύθερους τους κρατουμένους και βγήκαν από τα κρησφύγετα οι καταζητούμενοι. Θυμόταν τη συγκίνηση και την εθνική έξαρση στη Λευκωσία που είχε μαζευτεί κόσμος από όλη την Κύπρο.
Καλό ταξίδι στο φως το αληθινό, αγαπημένη μου Δεσπούλα!
