Δευτέρα, 2 Μαΐου 2022, 4:30 μ.μ.
Ιερός Ναός Σταυρού Στροβόλου
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη,
Δημάρχου Λευκονοίκου
Μετά το Πάσχα διάλεξε να φύγει μία ερίτιμος κυρία που γεννήθηκε στην κωμόπολή μας, την τρανή κωμόπολη του Λευκονοίκου στον μέγα κάμπο της Μεσαορίας!
Η Νίκη Καζαμία-Χρυσάνθου. Κόρη του Σιαλουππή Καζαμία, αδελφού του αξιαγάπητου Διονύση, και της Κατινούς. Μια οικογένεια της οποίας το σπίτι ήταν στο κέντρο του Λευκονοίκου, απέναντι από το σπίτι του Κυριάκου Τακούσιη. Μπροστά ήταν ο φούρνος και πίσω το σπίτι. Ευλογημένο σπίτι, αφού μπουμπούκιαζαν έξη πανέμορφα κορίτσια και ένας γιος, μοναχογιός, ο Κυριάκος. Η Παντελίτσα, η Αναστασία, η Σταυρούλα, η μόνη που είναι εν ζωή στην Αγγλία, η Αντρούλα, η Νίκη και η Πόπη!
Όλες τις μόρφωσε ο Τσιαλουππής. Η Νίκη, αφού τελείωσε την Ανωτέρα Σχολή Λευκονοίκου, συνέχισε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο. Ήταν η εποχή του αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. και, όπως μου είπε ο κ. Γιώργος, ο σύζυγός της, μαζί με άλλες συμμαθήτριές της, με τα ποδήλατά τους, διένειμαν φυλλάδια της οργάνωσης. Είκοσι χρονών αρραβωνιάστηκε, δούλεψε για λίγο στη Σ.Υ.Τ.Α., και, την επόμενη χρονιά, το 1960, μετά τον γάμο τους, πήγαν στην Αγγλία, όπου ο σύζυγός της, Γιώργος Χρυσάνθου από την όμορφη Πεντάγυια, πήρε υποτροφία για μετεκπαίδευση.
Γυρνώντας στην Κύπρο, ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν, φιλομαθής και έξυπνη, πέρασε τις κυβερνητικές εξετάσεις με διάκριση, και διορίστηκε ως φοροθέτης στον Φόρο Εισοδήματος. Στην εργασία της άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Εργατική, προσιτή, πρόσχαρη, γλυκιά και χαμογελαστή, ήταν πολύ αγαπητή από όλους τους συναδέλφους της. Πάντα με προθυμία εξυπηρετούσε τον κόσμο, με ευγένεια και γλυκύτητα. «Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή» συνήθιζαν να λένε οι αρχαίοι Έλληνες!
Η Νίκη, πέρα από την οξύνοια και την ευστροφία της, ήταν άνθρωπος της προσφοράς, του δοσίματος, άνθρωπος που είχε μέσα της αγάπη και την έδινε αφειδώλευτα στους γύρω της. Ήταν, όμως, και μεσαρίτισσα. Εξαιρετική νοικοκυρά, πάντοτε θα έδινε ό,τι έκανε στους φίλους και τους γείτονες.
Η μεγαλύτερη ευτυχία ήταν τα παιδιά της, ο Αιμίλιος και η Κάτια, και τα πέντε εγγόνια της, για τα οποία ήταν τόσο περήφανη με τις ακαδημαϊκές επιτυχίες τους. Αυτά τα παιδιά και τα εγγόνια φρόντιζε σε όλη τη ζωή της, μέχρι τα τελευταία χρόνια που ταλαιπωρήθηκε με την υγεία της.
Αγαπημένοι μου κ. Γιώργο, Αιμίλιε, Κάτια, σε σας, στους συζύγους σας και στα παιδιά σας, εύχομαι να ζείτε, να τη θυμάστε και να τη μακαρίζετε! Ο αποχωρισμός από την αγαπημένη σας Νίκη δεν είναι εύκολος, και όλοι το ξέρουμε. Ησύχασε, όμως, από τα βάσανα! Εύχομαι την εξ ύψους παρηγορίαν!
Αγαπημένη μας Νίκη,
«Γαίαν έχοι ελαφράν». Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει!
Καλό ταξίδι στο Φως το αληθινό.
Καλό παράδεισο!
Καλή Ανάσταση!
Καλή αντάμωση!
Χαιρετισμούς στις αδελφές σου, ιδιαιτέρως στην Αναστασία και την Αντρούλα που ήξερα καλά και βίωσα την αγάπη και την αρχοντιά της ψυχής τους.
Μέμνησο και υπέρ ημών!
