Παρασκευή, 16 Σεπτεμβρίου 2022
Ι.Ν. Τριών Ταξιαρχών Λιβαδιών, 5 μ.μ.
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη, Δημάρχου Λευκονοίκου
Αγαπημένη μου Ευτυχία, καλύτερα Ευτυχούλα μου, όπως σε λέγαμε μικρούλα,
Γιατί μας έφυγες τόσο νωρίς;
Ποιος το περίμενε ότι αυτό το όμορφο, γελαστό, πρόσχαρο κορίτσι που ξέραμε, που έγινε μία όμορφη, ευπρεπής, καλόκαρδη και ευγενική κυρία, θα έφευγε στα 66 της χρόνια;
Ξέρεις, μου χρωστάς τη συνταγή του χαλβά του φούρνου που μας κέρασες εκείνο το βράδυ που βρεθήκαμε στη Λάρνακα. Σου είπα ότι μού θύμισε τον χαλβά που έκαναν οι μανούλες και οι γιαγιάδες μας στο Λευκόνοικό μας. Ήσουν μία πάρα πολύ καλή νοικοκυρά, μία χρυσοχέρα μεσαρίτισσα.
Σε θυμάμαι από το νηπιαγωγείο μας. Της κ. Στέλλας μας. Πάντα και στα κατοπινά χρόνια μαζί με την αδελφή σου την Κίκα ήσασταν καλοβαλμένα και καλοντυμένα κοριτσάκια, αφού η μανούλα σας, η Ελένη του Λόκκουμου, ήταν από τις πρωτοράφταινες του Λευκονοίκου. Κι ύστερα έγινε το κακό. Φύγαμε από τον τόπο μας. Αγώνας επιβίωσης σε ξένους τόπους…Η ζωή μας συνεχίστηκε… Πρόσφυγες στον τόπο μας… Η οικογένειά σας χωρίστηκε. Πάντα, όμως, αγαπημένη! Ο Βάσος και ο Ανδρέας στο Λονδίνο, ο Σωτήρης, η Κίκα και εσύ στο νησί μας.
Ευτυχία μου, μέσα στο όνομά σου έχεις ενθυλακωμένη την καλή τύχη. Και πράγματι ήσουν ένα χαρισματικό παιδί, καλή μαθήτρια, όπως εξάλλου όλα τα αδέλφια σου, ευειδής και ταλαντούχα, απολάμβανες την αγάπη όλων στην κωμόπολή μας, και ύστερα στη ζωή σου είχες την ευλογία να συναντήσεις τον Παναγιώτη σου, που σε αγάπησε τόσο πολύ, και μαζί φτιάξατε μία τόσο ευτυχισμένη οικογένεια. Τα τρία παιδιά σας, ο Αντώνης, ο Μιχάλης και η Ελένη, είχαν τη μεγάλη ευτυχία να έχουν γονείς εσάς τους δύο.
Ευτυχία μου, απ’ όπου κι αν πέρασες, άφησες το στίγμα της εργατικότητας, της αρχοντιάς, γλυκύτητας και της καλοσύνης σου. Το άρωμα της χριστιανικής αγάπης, αφού ήσουν ένα βαθιά θρησκευόμενο άτομο. Αφυπηρέτησες πριν από δύο χρόνια από την εταιρεία Αντώνης Λοΐζου και Συνεργάτες.
Πολύ σε πόνεσε ο χαμός των αγαπημένων σου αδελφών, πρώτα του Σωτήρη και μετά του Βάσου. Κάθε βράδυ άναβες το καντήλι τους. Μάλιστα, το τελευταίο βράδυ είδες όνειρο τον αδελφό σου τον Ανδρέα, ντυμένο στα μαύρα. Ένιωσες ένα κακό προμήνυμα, όπως είπες στην αδελφή σου, την Κίκα.
Όπως μου είπε ο Παναγιώτης σου, μετά από το πρόβλημα που είχες με τον σπόνδυλό σου, ήθελες πολύ να πας να προσκυνήσεις την Παναγία του χωριού του, την Παναγία Σαλαμιώτισσα, που πολύ αγαπούσες. Δεν πρόλαβες, καλή μου Ευτυχία. Ήρθαν τα κακά μαντάτα…
Τι να πω στον σύζυγο και τα παιδιά σου, τώρα; Τι να πω στα αδέλφια σου, την Κίκα και τον Αντρέα;
Πώς να τους παρηγορήσω; Μόνο ο Θεός μπορεί να ρίξει βάλσαμο στις καρδιές τους να αντέξουν τούτο το αναπάντεχο που τους βρήκε…
Αγαπημένοι μου, ξέρω πόσο δύσκολο είναι να χάνεις το πιο αγαπημένο πρόσωπο στον κόσμο.
Χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.
Διαλύεσαι.
Όμως, η Ευτυχία σας, σας θέλει δυνατούς. Φαίνεται ήταν έτοιμη για το μεγάλο ταξίδι. Την πήρε ο Θεός που μόνο Αυτός ξέρει γιατί… Άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου.
Καλή μας Ευτυχία,
Μακαρία η οδός ή πορεύει σήμερον…
Κίνησες για το μεγάλο ταξίδι… Η ψυχή, όπως ακούσαμε και στη νεκρώσιμη ακολουθία, είναι μόνη της… Πας να συναντήσεις τους γονείς και τα αδέλφια σου.
Είμαι σίγουρη ότι έχει ετοιμαστεί για σένα τόπος αναπαύσεως στο κέντρο του παραδείσου.
Καλή Ανάσταση.
Καλή Αντάμωση.
Χαιρετίσματα στους Λευκονοικιάτες μας, τους τιμαριώτες τ’ ουρανού!
