Επικήδειος της συγχωριανής μας Ευαγγελίας Ευαγγέλου – Προδρόμου, απόφοιτος Ελληνικού Γυμνασίου Λευκονοίκου, για τη συμμαθήτρια της Κυριακή Μαστρή – Ζωδιάτου, από το Λευκόνοικο.
Κικούλλα μου γλυκειά,
Ύστερα από το άκουσμα της δυσάρεστης, απρόσμενης και θλιβερής αυτής είδησης, με τι κουράγιο να σ’ αποχαιρετήσω; Εσένα που αντιπροσώπευες τόσα πολλά! Νομίζω δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ και να τ’ απαριθμίσω.
Είμασταν δώδεκα χρονών, όταν πρωτογνωριστήκαμε στο Ελληνικό Γυμνάσιο Λευκονοίκου. Έξι ανέμελα χρόνια μαζί, μα και με πολλές θύμησες. Η φιλία μας συνεχίστηκε και στη μετέπειτα πορεία της ζωής μας.
Κυριακή Μαστρή, μέσα στην τάξη ξεχώριζες για την ομορφιά σου, την εξυπνάδα, την κοινωνικότητα, την ισχυρή και ακούραστη ψυχική δύναμη, που δεν τα έβαζες ποτέ κάτω. Επίσης να αναφέρω την αρχοντιά, τον πλούτο, την ευαισθησία της ψυχής, καθώς και την καλωσύνη σου, που πρόσφερες απλόχερα και αδιαμαρτύρητα, με το δικό σου γλυκό τρόπο, σε αυτούς, που κατά τη γνώμη σου, σε είχαν ανάγκη και φυσικά όλα αυτά με ανιδιοτέλεια, σπαταλώντας κόπο και χρόνο από τη ζωή σου.
Περιποιήθηκες τους γονείς σου, καθώς επίσης και την αγαπημένη σου αδερφή Μάρω, που την έχασες πολύ μικρή και το έφερες βαρέως. Φιλόστοργη και φιλόπονη, καθώς ήσουν, ήθελες πάντοτε να δίνεις και όχι να παίρνεις.
Ήσουν άριστη μαθήτρια και η πηγή της χαράς, καθώς και η ψυχή της παρέας.
Με το χιούμορ σου, τον αυτοσαρκασμό σου και με τις σάτυρες σου, μας ξεκάρδιζες στα γέλια. Ήσουν γεμάτη ζωντάνια και όρεξη. Μια ανθοδέσμη αρετών ήταν όλη η ζωή σου. Όμως η πίστη σου προς το Θεό και η αγάπη σου για το συνάνθρωπο σου, ήταν στην κορυφή τους. Ήσουν τύπος ειλικρινής, ντόπρος, θεοσεβής με ηθικές και αδιάφθορες αρχές. Με τα χαρίσματα σου, εμπλούτιζες και ομόρφυνες την παρέα μας, γιατί και ηγετικές ικανότητες είχες και ευγλωττία σε χαρακτήριζε. Ήσουν μια ισχυρή φυσιογνωμία μέσα στην τάξη, που και όταν απουσίαζες, ήσουν πάλι μια παρουσία.
Ήσουν αξιαγάπητη σε όλους τους καθηγητές και σε όλο το σχολείο. Μουσικόφιλη, αηδονοφωνούσα, δραστήρια και πάντοτε με ένα φαρδύ χαμόγελο που δεν έσβηνε ποτέ ότι και να συνέβαινε, αγνοώντας και καλύπτοντας τα οποιαδήποτε σου προβλήματα. Η ευθυτενής κορμοστασιά σου σε συνδυασμό με τη μεγάλη σου ευλυγισία, παρουσίαζαν ένα άριστο αποτέλεσμα των χορευτικών σου ικανοτήτων, το οποίο σε καθιστούσε σε όλους εμάς τους θεατές, αξιοπρόσεκτη και ξεχωριστή.
Ήσουν χαρισματική!! Θα ήταν παράλειψη μου, αν δεν ανάφερα το πόσο απλή ήσουν, καταδεκτική, ομιλητική, διαχυτική, αλλά και πολύ εχέμυθη.
Η Κίκα Ζωδιάτου τελείωσε το Γυμνάσιο, σπούδασε στην Αγγλία και επιστρέφοντας εργοδοτήθηκε στην Τράπεζα. Παντρεύτηκε τον Αντώνη Ζωδιάτη, με τον οποίο απέκτησαν 2 κόρες και 1 γιο.
Σπούδασαν τα 3 παιδιά τους, τα πάντρεψαν και ευτύχισαν να μεγαλώσουν και να προσφέρουν και στα εγγόνια τους. Ήταν μια πολύ όμορφη οικογένεια.
Αγαπημένη μας, δυστυχώς δεν μπόρεσες να ξεφύγεις από τα δίκτυα του χάρου. Σε καθήλωσε στο κρεββάτι, σε πολέμησε, αλλά όσο και να αντιστάθηκες δυστυχώς σε νίκησε, καλή μου.
Φεύγοντας αφήνεις πίσω σου, ένα τεράστιο κενό και πόνο απερίγραπτο, τόσο στην οικογένεια σου, όσο και στην τάξη σου, που είμαστε όλοι θλιμμένοι για τον άδικο θάνατο σου.
Αιώνια ας είναι η μνήμη σου, καλό παράδεισο να έχεις και συλλυπητήρια σε όλα τα μέλη της οικογένειας σου. Στη σκέψη και στη θύμηση θάσαι πάντα μαζί μας, ενώ εσύ θα είσαι με τη Νίτσα μας, τη συμμαθήτρια μας, όπως το διαισθάνθηκες και μου το έλεγες από την αρχή της ασθένειας σου.
Εύχομαι ο Πανάγαθος θεός όλου του κόσμου, που είναι ο Κριτής μας, συγχώριο και ανάπαυση και δίκαιη κατάταξη να δώσει και σε σένα.
από Κ.Σ. Γύψου
