Δευτέρα, 2/1/2023
Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Έγκωμης, 2 μ.μ.
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη,
Δημάρχου Λευκονοίκου
Καλή μας, γλυκιά μας Λουκία.
Άσχημα μπήκε ο νέος χρόνος για μας όλους τους φίλους και τις φίλες σου στο Λευκόνοικο και στη Λευκωσία, μα πιο πολύ για τα αδέλφια σου και κυρίως για τα παιδιά και τα εγγόνια σου. Ματωμένη Πρωτοχρονιά για την οικογένειά σου που σε λατρεύει. Και πώς να μη σε λατρεύουν, αφού σε όλη την επίγεια ζωή σου υπήρξες μία αγγελική μορφή, γλυκύτατη, έξυπνη, νοικοκυρά, όλο καλοσύνη και ευγένεια, πραότητα και προσφορά στους γύρω σου;
Τα παιδιά και τα αδέλφια σου είναι απαρηγόρητα. Έφυγες τόσο άδικα. Ταλαιπωρήθηκες. Υπέφερες. Τώρα η ψυχή σου λεύτερη πετά πάνω από το Λευκόνοικό μας, βλέπει το σπίτι σας, την εκκλησία του Σωτήρα μας, το Γυμνάσιό μας, όπου πέρασες τα όμορφα χρόνια της εφηβείας σου με τις αγαπημένες σου συμμαθήτριες που θρηνούν τον άδικο χαμό σου. Πάει στο κοιμητήριό μας, εκεί όπου είναι θαμμένοι οι αγαπημένοι σου παππούδες, ο Δήμαρχός μας, Λούκας Γρηγορίου, και ο Κωσταντής Τόλλος, αλλά και οι γιαγιάδες σου, η Μαρίτσα και η Στασού.
Πόσο καμάρι σάς είχαν οι γονείς σας, ο Αντρέας και η Αντριανού; Τέσσερις κόρες και ένας γιος, ο Ντίνος σας, παιδιά αξιοζήλευτα και προικισμένα. Πρώτη ήταν η Μάρω, ακολουθούσε η Αναστασία, εσύ, ο Ντίνος και τελευταία η Δήμητρα, που έφυγε τόσο νωρίς από τη ζωή και σας βύθισε σε τόσο πόνο.
Μεγάλωσες, Λουκία μου, σε αυτή την εξαιρετική οικογένεια με πολλή αγάπη και ζεστασιά. Με έναν πατέρα που ήταν το άκρον άωτον της καλοσύνης και με μία πολύ νοικοκυρά και άξια μητέρα. Αγαπημένη με τα αδέλφια σου, μεγάλωνες με το όνειρο να σπουδάσεις στην Αθήνα νοσηλεύτρια.
Σου άρεσε τόσο πολύ, που όπως μου είπαν οι φίλες και οι γειτόνισσές σου, πήγαινες και βοηθούσες παππούδες και γιαγιάδες, και έπαιρνες τις ευχές τους.
Σπούδασες στη Σχολή του Νοσοκομείου «Ερυθρός Σταυρός» και με την επιστροφή σου στην Κύπρο παρακολούθησες και μαθήματα Μαιευτικής στη Νοσηλευτική Σχολή του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας. Εργάστηκες δύο χρόνια ως staffness στο Γενικό Νοσοκομείο, και ύστερα διορίστηκες ως Διευθύντρια στο Δημοτικό Γηροκομείο Λευκωσίας.
Με τον σύζυγό σου, Δαμιανό Νικολάου, αποκτήσατε δύο εξαιρετικά παιδιά, την Κατερίνα και τον Ανδρέα, τα οποία σας χάρισαν τρία εγγονάκια: τη Χριστίνα, τον Δαμιανό και τον Λουκά-Μαρίνο. Μεγάλωσες τα παιδιά και τα εγγόνια σου με πολλή αγάπη και τρυφερότητα, τους μεταλαμπάδευσες αρχές και αξίες που έφερες από τη δική σου οικογένεια, τα έμαθες να αγαπούν, να σέβονται, να προσφέρουν.
Αυτή την ώρα η σκέψη μας είναι στα παιδιά, στα εγγόνια και στα αδέλφια σου που ζουν, τη Μάρω, την Αναστασία και τον Ντίνο. Ασφαλώς είναι πολύ πικρός ο αποχωρισμός από μία τόσο χαρισματική και γεμάτη από ευγενικά συναισθήματα μητέρα, γιαγιά και αδελφή. Πώς να συνηθίσουν την απώλειά σου; Πώς θα αποχωριστούν εκείνο το χαμόγελο της αυταπάρνησης, της γαλήνης, της ηρεμίας, της θυσιαστικής σου αγάπης; Μόνο ο καλός Θεός μας μπορεί να ρίξει βάλσαμο στην καρδιά τους και να τους παρηγορήσει!
Αγαπημένη μας Λουκία, να πας στο καλό.
Σε αποχαιρετούμε με πολλή αγάπη, σεβασμό και θαυμασμό για όλα όσα πρόσφερες αφειδώλευτα στους γύρω σου. Οι φίλες, οι συμμαθήτριες και οι συμμαθητές σου, τα ξαδέλφια σου, συνάδελφοι και εκτιμητές του έργου και της προσωπικότητάς σου σε αποχαιρετούμε σήμερα και ευχόμαστε ο Θεός μας να σε κατατάξει σε τόπους παραδεισένιους και πανέμορφους, όπως πανέμορφη ήταν και η μορφή και η ψυχή σου σε όλη τη διάρκεια της ζωής σου.
Μακαρία η οδός η πορεύει σήμερον…
Καλή Ανάσταση.
Καλή αντάμωση.
Πρέσβευε και υπέρ ημών.
