Βαρύς και πένθιμος ο Ιούλιος. Μήνας λυπηρών αναμνήσεων και περισυλλογής. Μήνας τιμής και δόξας προς όσους έπεσαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα. Μισός σχεδόν αιώνας και ο πόνος ανεξίτηλος. 49 χρόνια έχουν περάσει αλλά οι πληγές είναι ακόμα το ίδιο νωπές και εξακολουθούν να βασανίζουν τις καρδιές και τις ψυχές του κυπριακού λαού. Στον ήχο των σειρήνων της 15ης Ιουλίου και της 20ης Ιουλίου, η μνήμη μας στρέφεται για ακόμα μια φορά στις δύο μαύρες επετείους του 1974. Στις αποφράδες εκείνες μέρες του δίδυμου εγκλήματος, του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, που έφεραν στον τόπο μας μεγάλη θλίψη και βαριές συνέπειες τις οποίες εξακολουθεί αμείωτα να υφίσταται ολόκληρος ο Ελληνισμός της Κύπρου.
Η κατοχή συνεχίζεται και η Κύπρος εξακολουθεί να είναι μοιρασμένη στα δύο. Ο παράνομος εποικισμός των κατεχόμενων εδαφών μας, αυξάνεται μέρα με τη μέρα όπως και η παράνομη εκμετάλλευση των περιουσιών μας. Η τύχη εκατοντάδων αγνοουμένων μας δεν έχει διακριβωθεί. Πλείστοι πρόσφυγες 1ης γενιάς έχουν αποδημήσει εις Κύριον με τον καημό της επιστροφής και άλλες χιλιάδες συμπατριώτες μας βρίσκονται μακριά από τις πατρογονικές τους εστίες παρακολουθώντας, ανήμποροι και αβοήθητοι από το κράτος, την καταπάτηση και την λεηλασία των περιουσιών τους. Οι ελάχιστοι απομείναντες εγκλωβισμένοι μας, παλεύουν καθημερινά για τη διασφάλιση των πιο βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων τους.
Σε αυτό το ζοφερό σκηνικό, προστίθενται οι αυξανόμενες προκλητικές ενέργειες του κατοχικού καθεστώτος αλλά και οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ από την Τουρκία. Οι παρενοχλήσεις και τα περιστατικά εισβολής στην κυπριακή ΑΟΖ, η προώθηση παράνομων μεταναστών μέσω της γραμμής κατάπαυσης του πυρός και οι εξαγγελίες που μετατρέπονται απρόσκοπτα σε υλοποιήσιμες ενέργειες επί του εδάφους και ειδικότερα στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου, δημιουργούν τετελεσμένα στα οποία δυστυχώς δεν υπάρχει καμία αντίδραση. Τα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας και συγκεκριμένα η προώθηση ιδιωτικών αγοραπωλησιών και ο οργασμός οικοδομικής ανάπτυξης αλλά και η διεθνής προβολή που λαμβάνουν μεγάλα κατασκευαστικά έργα στα κατεχόμενα εδάφη μας, διευρύνουν τα αισθήματα αγανάκτησης και θυμού αλλά και μειώνουν τις ελπίδες των προσφύγων την ίδια στιγμή που μεγεθύνουν το αίσθημα αδικίας για τη μη υλοποίηση της ισότιμης κατανομής βαρών.
Η Παγκύπρια Ένωση Προσφύγων εκφράζει ξανά την αγωνία της και καλεί την Κυβέρνηση να επικεντρώσει και να εντείνει τις ενέργειες και τις παραστάσεις της προς τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τις γειτονικές χώρες, προκειμένου να υλοποιηθούν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ που προνοούν παράδοση της πόλης στους νόμιμους κατοίκους της αλλά και ιδιαίτερα την επανέναρξη του διαλόγου προς επίλυση του προβλήματος.
Ο προσφυγικός κόσμος της Κύπρου, οι εκτοπισθέντες αλλά και οι ξενιτεμένοι μας, θύματα μιας βίαιης εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής από την Τουρκία, συνεχίζουμε τον αγώνα για δικαίωση και επιστροφή. Παρ’ όλη την απογοήτευση, διακηρύσσουμε την θέληση και την αποφασιστικότητα μας για εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης που να αντέχει στο χρόνο και να διασφαλίζει τον τερματισμό της κατοχής, να άρει τα επεμβατικά δικαιώματα και τις ξένες εγγυήσεις, να επιφέρει την απομάκρυνση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και να οδηγεί σε ουσιαστική επανένωση της πατρίδας μας ως ένα ομόσπονδο κράτος μέσα στην Ε.Ε, με μία διεθνή προσωπικότητα, μία αδιαίρετη κυριαρχία, μία ιθαγένεια. Διεκδικούμε τα απολύτως αυτονόητα και τίποτα περισσότερο από όσα απολαμβάνουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες. Nα ζούμε, να απολαμβάνουμε και να αξιοποιούμε τις περιουσίες μας ελεύθεροι, σε ασφαλείς και ειρηνικές συνθήκες.
Την ίδια στιγμή, 49 χρόνια μετά, προτάσσουμε και απαιτούμε όσο πιο έντονα την εφαρμογή της ισότιμης κατανομής βαρών. Αναμένουμε από τη νέα Κυβέρνηση, την έναρξη εφαρμογής μιας ολοκληρωμένης προσφυγικής πολιτικής, που να περιλαμβάνει και αυτούς που μέχρι σήμερα δεν έτυχαν καμίας στήριξης. Στο πλαίσιο αυτό εκφράζουμε για ακόμη μια φορά, την αντίθεση της Παγκύπριας Ένωσης Προσφύγων για την χρησιμοποίηση κεφαλαίων που έχουν εισπραχθεί από τις αγοραπωλησίες ακινήτων και μετοχών (0.4%) για την απαλλαγή δανείων από κρατικές εγγυήσεις. Αναμένουμε επίσης καρτερικά την προώθηση της αναλογικής αποζημίωσης των ιδιοκτητών για την απώλεια χρήσης των κατεχόμενων περιουσιών τους και αναγνωρίζουμε τη δυσκολία και τα οικονομικά μεγέθη που απαιτούνται προς αυτή την κατεύθυνση. Άλλωστε και μελέτες έχουν γίνει και σενάρια έχουν παρουσιαστεί ενώπιων των αρμοδίων υπουργείων και εναπόκειται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ενημερωθεί και να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες και πολιτικές κατευθύνσεις για υλοποίηση. Θεωρούμε όμως ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και η θεραπεία αυτή θα πρέπει να ξεκινήσει σταδιακά και τμηματικά έστω με την ευχή να λειτουργήσει και ως αποτρεπτικός καταλύτης στις προσφυγές προς την Επιτροπή Αποζημιώσεων.
Γιώργος Λυσανδρίδης – Πρόεδρος
