Αυτοί οι άνθρωποι μίλησαν στην ψυχή των μαθητών τους. Την γνώση, τους αριθμούς, την καθημερινή εμπειρία, τύλιξαν πρώτα μέσα στο δικό τους φως και με αυτό το ένδυμα έντυσαν την ψυχή των μαθητών. Θυμάστε τις παλιές πόρτες; Από τις χαραμάδες τους έμπαινε ο ήλιος, μια λεπτή αχτίδα φωτός και αρκούσε να φωτίσει ολόκληρο το μεγάλο δωμάτιο. Κι αν σφαλούσε την ψυχή του ο άνθρωπος, ο δάσκαλος εύρισκε αυτή τη χαραμάδα και φώτιζε την ψυχή του. Αυτοί είναι οι διδάσκαλοι.
Πηγή: Βαρνάβας Λοϊζίδης
