Του Άρη Παναγίδη
Δημοσίευση άρθρου της Δημάρχου Λευκονοικου κας Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη στην εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ της 11ης Δεκεμβρίου 2023.
Το πλήρες κείμενο του άρθρου είναι στη συνέχεια:
Οι αντάρτες/-ισσες των εκλογών
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη,
Δημάρχου Λευκονοίκου
Ήμουν κι εγώ ανάμεσα στα άτομα που αποκαλούν αντάρτες/-ισσες των εκλογών! Δεν το μετάνιωσα, ασφαλώς, αλλά αντιθέτως είμαι περήφανη που τόλμησα να πάω ενάντια στα κομματικά κατεστημένα.
Τα κατεστημένα που έχουν άλλη πυξίδα πλεύσης. Που δεν καταλαβαίνουν κάποια απλά πράγματα, όπως ότι έχω πάθος για τον κατεχόμενο τόπο μου, νιώθω χρέος ιερό να συντηρήσω τις παραδόσεις, την ιστορία, τις μνήμες του τόπου μου για τους επιγενόμενους, για τις νέες γενιές που δεν γνώρισαν την ευλογημένη γη μας. Γιατί, αλίμονό μας, αν δεν κάνουμε το χρέος μας. «Κριτές θα μας δικάσουν», κατά τον ποιητή, «οι αγέννητοι, οι νεκροί».
Δεν ξέρουν ότι έχω αγάπη για τους ανθρώπους του τόπου μου, τους οποίους έχω μεγάλο πόθο να υπηρετήσω, στους οποίους θέλω να συμπαρασταθώ και στις χαρές μα κυρίως τις λύπες τους, να είμαι δίπλα τους, να ακούω τα προβλήματα και τις ανησυχίες τους, να τους δείχνω αγάπη και κατανόηση, να είμαι η μεγάλη αγκαλιά για όλους και όλες!
Αν δεν ήμουν ελεύθερος άνθρωπος, δεν θα προχωρούσα μόνη μου, χωρίς καμία υποστήριξη, τουλάχιστον φανερή, να υποβάλω υποψηφιότητα, ενάντια σε όλους τους ανέμους της διαπλοκής, του συμφέροντος, του πάρε-δώσε, των ανίερων συμμαχιών…
Τρεις επιστολές έστειλα στο κόμμα που υπηρέτησα για πολλά χρόνια ανιδιοτελώς, χωρίς να ζητήσω καμία εκδούλευση(ούτε είχα ανάγκη, αφού είχα περισσότερα προσόντα από αυτά που χρειαζόμουν), που ξόδεψα χρόνο τον οποίο θα χρησιμοποιούσα για απόκτηση και άλλων προσόντων, που ξόδεψα χρήμα, χιλιάδες ευρώ και λίρες από τον μισθό μου, που κατέστρεψα αυτοκίνητα για τις συνεχείς μου μετακινήσεις, που…που…που…
Έστειλα τρεις επιστολές στις οποίες ανέφερα εν ολίγοις ότι ο κόσμος εμένα με ξέρει και εκτιμά την πολυετή προσφορά μου στα πολιτιστικά δρώμενα του Δήμου και του Σωματείου μας. Συνέχιζα, προβλέποντας ότι ο κόσμος θα με επιλέξει για δήμαρχό του. Ήμουν τόσο σίγουρη! Γι’ αυτό τούς διαβεβαίωνα ότι θα κατέβω στις εκλογές, είτε με στηρίξουν είτε όχι!
Στη συνέχεια, εφόσον δεν με έλαβαν υπόψη τους, εξήγγειλα υποψηφιότητα. Αποφάσισαν για όλους τους Δήμους, εκτός από τον Δήμο Λευκονοίκου. Σε κάποιους δήμους που είχαν πρόβλημα, άφησαν τον κόσμο να ψηφίσει κατά συνείδηση. Για τον Δήμο Λευκονοίκου, ούτε αυτό δεν επέτρεψαν… Έπρεπε πάση θυσία να ικανοποιηθούν κάποιοι…Να βγω από τη μέση.
Δεν τους έκανε, όμως, ο κόσμος το χατίρι. Πήγα να υποβάλω υποψηφιότητα στη Λάρνακα και χωρίς να καταλάβω πώς, έπεσα και κτύπησα τον μηνίσκο μου. Ήμουν σε όλη την προεκλογική περίοδο στο σπίτι μου, με το πόδι ψηλά. Στην ουσία δεν έκανα προεκλογικό, πέραν από κάποια τηλέφωνα που είχα, ενώ «οι άλλοι» περιόδευαν σε όλη την Κύπρο από σπίτι σε σπίτι, και πολλές φορές, χαλκεύοντας γεγονότα, «γεννώντας από την κοιλιά τους διάφορα μυθεύματα», συκοφαντώντας εμένα και τα μέλη της οικογένειάς μου, εξαπολύοντας αήθεις και ανυπόστατες κατηγορίες, και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου!
Έκανα, όμως, ένα μεγάλο, μέγιστο λάθος. Γι’ αυτό αναφωνώ: Mea culpa. Το δικό μου λάθος! Για να μη διχάσω τον κόσμο μας, δεν κατέβηκα στις εκλογές με δικό μου συνδυασμό, αλλά μόνη μου, αφού τα κόμματα έβαλαν δικούς τους υποψηφίους δημοτικούς συμβούλους…
Το αποτέλεσμα της κάλπης με δικαίωσε. Ήμουν τόσο σίγουρη και τόσο ήρεμη!
Μου ζήτησαν επισήμως πολλές φορές συγγνώμη. Κατάλαβαν ότι είχαν λάθος.
Παραφράζοντας λέω ότι «Το δις εξαμαρτείν ού κόμματος σοφού».
Αυτοί είναι οι αντάρτες…Τις πιο πολλές φορές, όπως είδαμε και στην Ελλάδα, είναι άνθρωποι που πρόσφεραν πάρα πολλά στο κόμμα τους, και κάποια στιγμή, διαχώρισαν για κάποιους λόγους τη θέση τους ή κάποιους τους έδιωξαν από το κόμμα. Ίσως γιατί υπερίσχυσαν στο κομματικό κατεστημένο οι αντίπαλοί τους. Πολλά τα συμφέροντα των ανθρώπων.
Τους αντάρτες αντί να τους προπηλακίζουμε, χρειάζεται να τους ακούμε! Πολλές φορές είναι οι πιο αξιόλογοι και τα πιο ελεύθερα πνεύματα. Που τολμούν να αναμετρηθούν χωρίς τα δεκανίκια του κόμματος. Χωρίς να τους κρατούν, όπως έγινε σε κάποιες περιπτώσεις, από το χέρι και να τους περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι αξιωματούχοι, για να τους βοηθήσουν, αφού μόνοι τους ήταν αδύνατοι, αμελητέες ποσότητες, χωρίς προσωπικότητα και αξία…
Προκαλώ όσους πνέουν μένεα κατά των ανταρτών, αν τολμούν, ας κατέβουν μόνοι τους, χωρίς όλο τον κομματικό μηχανισμό να τους ενισχύει, μάλλον να τους πολεμά λυσσαλέα, για να δούμε πόσα αππίδια χωράει ο σάκκος. Για να δούμε ποιος θα μπορέσει να εκλεγεί! Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
