Πέμπτη, 17 Οκτωβρίου 2019
Ώρα: 7μ.μ.
Λευκόνοικο
“Όπου τζ’ αν πάω
οι στράτες σου μπροστά μου.
Τ’ άσπρα σου σπίθκια,
οι αυλάες σου ανοιχτές.
Τζαι οι καλές Λευκονοιτσιάτισσες
να παραφκαίνουν στο νοικοτζυρκόν
τζαι στη φιλοξενία.
Μόλις ροδίσει η αυκή,
τραβούν οι ζευκαλάτες στα χωράφκια,
ακαταπόνητοι δουλευταράδες,
για να γιωρκήσει η Μεσαρκά.
Τζαι τα κοπέλια σου αγνά, με τιμιότη,
γνήσια παιδκιά της Τζύπρου μας,
που κοτσινίζαν στην αδρή
φωνή του τζύρη τους
ή στο συνόμπλασμα της κορασιάς.
Σε πήρε ο Τούρκος
τζ’ αλυσώθης.
Μα εγιώ σε κουβαλώ
μες στην καρκιά μου” Πρεσβυτέρα Κυριακή Παρασκευά
Εξοχότατε κ. Πρέσβη της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Βερολίνο, κ. Ανδρέα Χατζηχρυσάνθου,
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Σας ευχαριστώ εκ μέρους του Δήμου Λευκονοίκου, που φέτος γιορτάζει τα 80χρονά του, για την τιμητική παρουσία σας απόψε στη λιτή αλλά τόσο φορτισμένη συναισθηματικά εκδήλωσή μας σε μια μεγαλούπολη της Ευρώπης, μια πόλη διάσημη για τον ανοιχτό και πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της, στο Βερολίνο, που προσωπικά, όσες φορές το επισκέφτηκα μαζί με την οικογένειά μου έχουμε καταγοητευτεί από τα μνημεία και τον πολιτισμό της.
Είναι μια πόλη που η Ιστορία είναι παρούσα, μια πόλη που το τείχος της ντροπής έπεσε από την εξέγερση του κόσμου, κάτι που δεν συνέβη ακόμη στη Λευκωσία μας, τη δική μας πρωτεύουσα, που είναι η τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, τον Πρέσβη, κ. Ανδρέα Χατζηχρυσάνθου, ο οποίος ανταποκρίθηκε στην παράκλησή μας να παρουσιάσουμε στο Βερολίνο το ντοκιμαντέρ μας «ΛΕΥΚΟΝΟΙΚΟ…της Μεσαρκάς καμάριν», όπως και τα στελέχη της Κυπριακής Πρεσβείας που με τόση ευγένεια, προθυμία και αγάπη μας βοήθησαν στην οργάνωση της εκδήλωσης και στις συναντήσεις μας για διαφώτιση με παράγοντες της πολιτικής ζωής.
Ιδιαιτέρως, ευχαριστώ τις εξαίρετες κυρίες, Γιώργα Σολομώντος, Πολιτιστική Λειτουργό της Πρεσβείας μας, την κ. Ελένη Απέγητου και την κ. Μυρτώ Παστελλά, κόρη ενός ανθρώπου που θαυμάζω, με τις οποίες αναπτύξαμε μια όμορφη σχέση αγάπης και φιλίας, και τις οποίες ευγνωμονώ για τη στήριξή τους.
Ιδιαίτερη τιμή για μας, για μένα και τους Δημοτικούς Συμβούλους που είναι μαζί μου, τον κ. Νικόλα Μπάκα και τον κ. Ιωάννη Σακαλλή, αποτελεί και η συμμετοχή στο καλλιτεχνικό μέρος της εκδήλωσής μας δυο εκλεκτών μουσικών, του κ. Στέλιου Χατζηκτωρή, τενόρου, και του κ. Δημήτρη Πολυβίου, στην κιθάρα.
Επίσης, εκφράζουμε τις ολόθερμες ευχαριστίες μας στην Ελληνική Κοινότητα του Βερολίνου για την ευγενική παραχώρηση του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου για την πραγματοποίηση της εκδήλωσής μας.
Εμείς ως κατεχόμενος Δήμος δεν έχουμε να φτιάξουμε δρόμους και πάρκα, ούτε γέφυρες, αλλά έχουμε καθήκον και χρέος ιερό να φτιάξουμε νοητούς δρόμους, νοητές γέφυρες που να μας ενώνουν με τους ανθρώπους μας και με τον τόπο μας που είναι σκλαβωμένος. Κυρίως, όμως, πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε στη νέα γενιά το ήθος και το ύφος του βίου μας, τον πολιτισμό που φέραμε μαζί μας, τις παραδόσεις μας, την Ιστορία μας, για να μην ξεχαστεί η γη μας και οι άνθρωποί της.
Αγαπάμε πολύ τον τόπο μας και τους ανθρώπους του.
Ακριβώς, όπως κάνουν και τα αδέλφια μας της Μικρασίας.
Φέτος, γιορτάζουμε τα 80χρόνια του Δήμου μας στην προσφυγιά. Ένας Δήμος που ήταν εμπορικό, οικονομικό, πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο, που ανθούσε σε όλους τους τομείς και γέννησε άξια τέκνα, ανθρώπους του μέτρου, ηθικούς, φιλομαθείς, πνευματικούς και πεπαιδευμένους, με ανεπτυγμένο το αίσθημα της κοινωνικής προσφοράς και της αγάπης προς τον πλησίον.
Φέτος, που γιορτάζουμε τα 80 χρόνια του Δήμου μας, θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι ως Δήμος Λευκονοίκου είμαστε ένας πολύ ενεργός Δήμος στην προσφυγιά. Το κύριο έργο μας, πέρα από τη διατήρηση των συνεκτικών δεσμών μεταξύ των δημοτών μας, είναι η διαφώτιση στο εσωτερικό και το εξωτερικό, γι’ αυτό ετοιμάσαμε και ένα ντοκιμαντέρ με αφηγήσεις ανθρώπων κάποιας ηλικίας το οποίο προβάλλουμε συνεχώς στην Κύπρο και την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, όπως στο Λονδίνο, τη Βιέννη και φέτος στο Βερολίνο.
Το ντοκιμαντέρ που θα σας παρουσιάσουμε απόψε με γερμανικούς υποτίτλους, ετοιμάσαμε με τον σκηνοθέτη, κ. Μιχάλη Γεωργιάδη, το 2017, και έχει τίτλο τίτλο:
«ΛΕΥΚΟΝΟΙΚΟ…της Μεσαρκάς καμάριν». Η Μεσαορία είναι η πεδιάδα στο κέντρο του νησιού μας, στα βορειοανατολικά της οποίας βρίσκεται η κωμόπολή μας, στους πρόποδες του κατεχόμενου βουνού μας, του γίγαντα με τα πέντε δάκτυλα, του Πενταδακτύλου μας.
Ευχόμαστε να σας μεταφέρουμε νοερά στην κωμόπολή μας, την αρχόντισσα της Μεσαορίας μας, στα χρόνια της ακμής της, αλλά και να σας ευαισθητοποιήσουμε με τα πάθη της προσφυγιάς και της μετοικεσίας μας. Για να μην ξεχαστεί ο τόπος μας, η γη μας η ελληνική με τα σπασμένα αγάλματα, τις εκκλησιές και τα ξωκκλήσια.
Εξοχότατε κ. Πρέσβη, για άλλη μια φορά σας ευχαριστούμε για τη μεγάλη τιμή που μας κάνετε να ακούγεται ο λόγος μιας μικρής, κατεχόμενης κωμόπολης, στο κέντρο της Ευρώπης!
«Η Μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί!»
Εμείς ελπίζουμε στο ανέφικτο.
«Τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ έστιν».
Εξάλλου, όπως μας παραγγέλλει ο αρχαίος ποιητής του 3ου π.Χ. αιώνα, Θεόκριτος,
«Θαρσείν χρη, ταχ’ αύριον έσσετ’ άμεινον!»
