Χαιρετισμός της Δημάρχου Λευκονοίκου, κ. Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη, στο Ντοκιμαντέρ του Δήμου Λευκονοίκου “ΛΕΥΚΟΝΟΙΚΟ … της Μεσαρκάς καμάριν”
Νιώθω μεγάλη χαρά, επειδή τελείωσε ένα όμορφο ταξίδι. Ένα ταξίδι ψυχής. Ένα ταξίδι που το μοιραστήκαμε μαζί με τους Δημοτικούς Συμβούλους, και είχαμε για καπετάνιο μας τον φίλο Μιχάλη Γεωργιάδη, έναν εξαίρετο επαγγελματία που υπερέβη εαυτόν, λόγω της αγάπης που ένιωσε για την κωμόπολή μας, κυρίως, όταν γνώρισε τους ανθρώπους της.
Ως Δημοτικό Συμβούλιο μιας κατεχόμενης κωμόπολης δεν έχουμε να ετοιμάσουμε δρόμους και λεωφόρους, αλλά έχουμε ιερό καθήκον να ανοίξουμε νοητούς δρόμους, γέφυρες που να μας ενώνουν μεταξύ μας, αλλά και με τη νέα γενιά κυρίως, για να τους μεταλαμπαδεύσουμε την Ιστορία, τις παραδόσεις, τον πολιτισμό μας. Να ενσταλάξουμε στις ψυχές τους το ήθος και το ύφος βίου που μας κληροδότησαν οι πρόγονοί μας, τον τρόπο της ζωής μας, το modusVivendi μας, για να συνεχίσει η σκυτάλη στους αιώνες των αιώνων.
Με το ντοκιμαντέρ αυτό παραδίδουμε εις το διηνεκές αξίες, ιδανικά και στάσεις ζωής που εμείς βιώσαμε στο Λευκόνοικό μας. Για να ξέρουν από πού έρχονται και τι καταβολές κουβαλούν. Για να συνειδητοποιήσουν τι αφήσαμε πίσω, φεύγοντας. Έτσι, κοινωνώντας τα μεγάλα αντίδωρα του φωτερού παρελθόντος τους, θα ζυμώσουν τον δικό τους άρτο ζωής, τροφή της ψυχής μέχρι το «νόστιμον ήμαρ».
Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν πέρασαν,
θα ‘ρθουν, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί.