Κι ένα δωράκι που ανακάλυψα σε εφημερίδα του Νοεμβρίου του 1935.
Αξίζει να το διαβάσετε!
Θα νιώσετε μεγάλη περηφάνια!
«[….] Στο Λευκόνοικον, λοιπόν, η ολότητα των χωρικών φαίνεται πως ευρίσκεται στον πολιτισμόν απ’ όλα σχεδόν τα χωριά της επαρχίας […] και από πολλά ακόμη χωριά της νήσου. Στο χωριό αυτό υπάρχουν παντοπωλεία και καταστήματα στεγασμένα σε κτίρια μοντέρνου αρχιτεκτονικού ρυθμού και με εσωτερικήν εμφάνισι παρομοίαν των καταστημάτων των πόλεων. Μα για να υπάρχη σ’ έναν τόπο ιδιοκτήτης που να ξοδεύη περισσότερα απ’ ότι πρέπει για να διατηρή ένα ευπρεπές κατάστημα, σημαίνει πως οι πελάται που το επισκέπτονται, και γενικά το περιβάλλον του, τον έκαμαν να συμμορφωθή προς μίαν απαίτησι, μίαν επιθυμία των. […] Η ημέρα που επισκέφθημεν το χωριό τους, ήτανε η επομένη της Γεωργικής και Χειροτεχνικής Εκθέσεως που διοργάνωσαν. Με πόση χαρά και ενθουσιασμόν μας υπεδέχθησαν εις τας ευρυχώρους αιθούσας του σχολείου των όπου ήσαν με τάξι και γούστο τοποθετημένα τα διάφορα εκθέματα […]».
