Λευκονοικιάτες/-ισσες

Κοινοποιώ την ανάρτηση του Λευκονοικιάτη αγαπημένου μου φίλου, πρώην Υπουργού, κ. Μάρκου Σπανού, για έναν άλλο πρώην Υπουργό, επίσης με καταγωγή από το Λευκόνοικο, τον Μιχαλάκη Κολοκασίδη, που έφυγε για τον ουρανό.
Ο Μιχαλάκης Κολοκασίδης, ήταν γιος της Αυγούστας Παπαπέτρου, κόρης του γιατρού του Λευκονοίκου, Μιχάλη(Μισιελή) Παπαπέτρου. Θυμάμαι πόσες φορές την επισκεπτόμασταν με τον παπά μου, με τον οποίο ήταν πολύ καλοί φίλοι, στο σπίτι της στη Λευκωσία.
Τελευταία φορά συναντηθήκαμε με τον μ. Μιχαλάκη Κολοκασίδη στο εστιατόριο “Στοά του Δημήτρη”, πριν από λίγους μήνες, και θυμηθήκαμε τους γονείς μας!
Ας είναι αιωνία η μνήμη αυτού!
Χθες, 15 Μαρτίου 2024 έφυγε από τη ζωή ένας παλιός οικογενειακός φίλος και συνοδοιπόρος, ο Μιχαλάκης Κολοκασίδης, ένα πρόσωπο, με εμβληματική συμβολή στην εξέλιξη της κυπριακής επιχειρηματικότητας. Απόφοιτος της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, το 1963, ο Μιχαλάκης διορίστηκε μέλος και το 1968 Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Αναπτύξεως. Το 1970 διορίστηκε πρόεδρος του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού. Δύο χρόνια αργότερα, οι δρόμοι μας συναντήθηκαν, καθώς αμφότεροι διοριστήκαμε από τον Πρόεδρο Μακάριο μέλη του Υπουργικού του Συμβουλίου, κατά τον ευρύ κυβερνητικό ανασχηματισμό του Ιουνίου του 1972. Συγκεκριμένα, ο Μιχαλάκης ανέλαβε το Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας και εγώ ανέλαβα το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αμφότεροι υπηρετήσαμε σε αυτές τις θέσεις έως το προδοτικό Πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 και αμφότεροι επαναδιοριστήκαμε μετά την επιστροφή του Προέδρου Μακαρίου στην Κύπρο, στις 15 Ιανουαρίου 1975. Η υπουργική θητεία του Μιχαλάκη ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 1976, η δική μου τον Μάρτιο του 1978.
Βεβαίως, το τέλος της θητείας μας δεν σήμανε το τέλος της φιλίας μας και της ενασχόλησής μας με τα κοινά. Συν τοις άλλοις, ο Μιχαλάκης διετέλεσε, από τον Οκτώβριο του 1976 έως το 1979 Διοικητής της Τράπεζας Κύπρου και από το 1981 έως το 1985 Πρόεδρος του Συνδέσμου Εργοδοτών και Βιομηχάνων. Προσωπικά, διετέλεσα, από το 2003 έως το 2009, Πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας.
Πολλάκις συνεργαστήκαμε με τον Μιχαλάκη, ιδίως κατά την κρίσιμη τριετία που ακολούθησε την Τουρκική Εισβολή με κοινό στόχο την επαναδραστηριοποίηση των προσφύγων, και σε όλες τις περιπτώσεις η συνεργασία μας υπήρξε ωφέλιμη για την οικονομία του τόπου.
Σημειώνω τέλος, πως με τον Μιχαλάκη μας ένωνε και η κοινή καταγωγή, αφού ο παππούς του (από την πλευρά της μητέρας του), καταγόταν από το Λευκόνοικο.
Αγαπητή μου Νέδη, θερμά συλληπητήρια. Γιώργο, Ιωάννα και Στέλιο, ο πατέρας σας κληροδότησε σε εσάς και τα παιδιά σας την υστεροφημία, πράγμα πολύτιμο.
Στο βίντεο η νενομισμένη διαβεβαίωση και ορκωμοσία των νέων μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, στις 23 Ιουνίου 1972. Κατά σειρά παραλαμβάνουμε τα χαρτοφυλάκιά μας οι Ιωάννης Χριστοφίδης, Γιώργος Ιωαννίδης, Μιχαλάκης Κολοκασίδης, Οδυσσέας Ιωαννίδης, Χρίστος Βάκης, Ανδρέας Κούρος, Μάρκος Σπανός και Γιάγκος Ζαμπαρλούκος. Στο πρώτο στιγμιότυπο ο Μιχαλάκης και στο δεύτερο εγώ. https://digital-herodotus.eu/

  • Κοινοποιήστε: