Πρώτα, ο αείμνηστος ήρωας καθηγητής μας, Σωτήρης Μιχαήλ, που έμεινε πιστός στο καθήκον, θυσιάζοντας τη ζωή του για τους μαθητές του. Μπορούσε να διασωθεί. Προτίμησε τον ηρωικό θάνατο με τους μαθητές του. Γι’ αυτό του πρέπει περισσότερη τιμή!
Δεξιά, η Μπάντα του Γυμνασίου μας με την πανέμνοστη και αιθέρια μουσικό μας, κ. Μάρω Εξηντάρη Μήτσα, με το άσπρο ταγιέρ της. Εικόνα που αποδεικνύει περίτρανα το υψηλό επίπεδο αισθητικής της κωμόπολής μας, αλλά και την κουλτούρα του Γυμνασίου Λευκονοίκου. Αυτά βλέπουμε και δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από το Λευκόνοικό μας!
