Τεθνεώτες-Επικήδειοι

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΟΝΟΙΚΟΥ ΠΙΕΡΗ ΓΥΨΙΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΔΟΚΙΑ ΣΑΒΒΙΤΖΙΚΚΗ ΣΤΙΣ 23-12-24 ΣΤΟΝ Ι.Ν. ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙ

Άλλη μια νύφη του Λευκονοίκου φεύγει στην προσφυγιά με το παράπονο της επιστροφής. Η Ευδοκία Σαββιτζίκκη γεννήθηκε στη Βιτσάδα στις 5 Μαΐου 1940. Είχε γονείς που αγαπούσαν και ασχολούνταν με την κτηνοτροφία. Ήταν κόρη της Μηλούς και του Αρτεμή Μιχαήλ. Είχε τρία αδέλφια, την Κατερίνα, τον Δημήτρη και τον Μιχάλη. Η αδελφή της Κατερίνα ήταν παντρεμένη με τον Χαράλαμπο Καστάνα, γνωστό στο Λευκόνοικο ως Καστραμπόυλη. Ήταν οικογένεια παραδοσιακή για την εποχή, εργατική, με αρχές και με αξίες.

Από ηλικία 7 χρονών η Ευδοκία αναγκάζεται να αναλάβει τα καθήκοντα του πατέρα της προσέχοντας τα ζώα, αφού ο πατέρας της ήταν άρρωστος. Εκεί στα χωράφια έχοντας την ευθύνη προστασίας και φροντίδας των ζώων, γνωρίζει τον Ιωάννη Σαββιτζίκκη ο οποίος ήταν και αυτός «τζιαμπάζης», δηλαδή είχε ενασχόληση με τα ζώα.

Ερωτεύονται και γύρω στα 1959 παντρεύονται.

Έχτισαν το δικό τους σπίτι εντός του Λευκονοίκου και μετά από λίγο καιρό αποφασίζουν να το πουλήσουν αφού η φυσική τους θέση ήταν και παρουσία έξω στη φύση μαζί με τα ζώα τους. Έτσι σιγά σιγά έκτισαν την δική τους μάντρα λίγο έξω από το Λευκόνοικο στον δρόμο Ακανθούς – Λευκονοίκου και κατοίκησαν εκεί. Η αείμνηστη Ευδοκία ήταν δυναμική γυναίκα, τίμια, πρόθυμη πάντα να βοηθήσει, γεμάτη ζωή, εργατική, αγαπούσε την φύση, την εξοχή, τον κάμπο και τα ζώα. Ήταν κοινωνική γυναίκα, νοικοκυρά και την χαρακτήριζε η καλοσύνη.

Ο καρπός της αγάπης της μαζί με τον σύζυγό της Ιωάννη έφερε στον κόσμο 3 παιδάκια. Ένα κοριτσάκι με το όνομα Μαρία για το οποίο τα έφερε έτσι η μύρα να αρρωστήσει και να φύγει από την ζωή σε ηλικία μόλις 2 ετών, τον Σωτήρη το οποίο χάσαμε πριν από 9 μήνες και τον Σάββα. Η αείμνηστη Ευδοκία είχε την χαρά και την ευλογία να αποκτήσει 7 εγγόνια και 6 δισέγγονα. Από την πλευρά του γιού της Σάββα, είχε εγγόνια τον Γιάννο, την Ελένη, τον Νικόλα και το Ευδόκιο, τα οποία της χάρισαν 6 δισέγγονα, την Χρυσή, τον Σάββα τον Jeremy, την Κενδεούλα, τον Σάββα και τον Ανδρέα. Από την πλευρά του γιού της Σωτήρη απέκτησε 3 εγγόνια, τον Ιωάννη, την Άντρη και τον Γιώργο.

Το μαύρο Καλοκαίρι του 1974 η Ευδοκία μαζί με την οικογένειά της αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν με την βία τις πατρογονικές τους εστίες, τα ζώα, τις περιουσίες και τον τόπο τους, εξ αιτίας την βάρβαρης Τουρκικής εισβολής.

Γίνονται πρόσφυγες και μετακινούνται στο Αυγόρου, μετά στον Λυθροδόντα, ακολούθως στην Κοφίνου και καταλήγουν στον συνοικισμό αυτοστέγασης Παραλιμνίου όπου εκεί αναγείρουν την κατοικία τους. Κατά την πορεία τους στην προσφυγιά επιστρέφουν σε αυτό που για μία ζωή αγαπούσαν και ποθούσαν και ανέκαθεν έκαναν με χαρά και με αγάπη. Αποκτούν το δικό τους κοπάδι με πρόβατα.

Η Ευδοκία αγαπούσε πολύ την εκκλησία και ήταν αφοσιωμένη στην πίστη μας και στον Χριστό. Έτσι πριν από 20 χρόνια πούλησαν 30 πρόβατα και όλα τα χρήματα της πώλησης τα παραδίδουν στην Ιερά Αρχιεπισκοπή με σκοπό και στόχο να δοθούν στην ανακαίνιση του Ναού στην Ιερά Μονή του Αποστόλου Ανδρέα στην Καρπασία. Αυτό και αν έδειχνε το αυθεντικό του χαρακτήρα της και της βαθιάς της πίστης.
Αγαπούσε υπερβολικά την οικογένεια της, κυρίως τα εγγόνια και τα δισέγγονα της. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα με την καρδία της. Χθες Κυριακή η ώρα 8:15 το πρωί την πρόδωσε η καρδία της. Δεν άντεξε. Ξεψύχησε ειρηνικά στο Νοσοκομείο Παραλιμνίου. Έφυγε με το μεγάλο παράπονο της προσφυγιάς και του πόθου της επιστροφής.

Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και ανείπωτης θλίψης, αποχαιρετούμε σήμερα την Ευδοκία μας.

Στον γιο της Σάββα, στις νύφες της Αγλαία και Στελλα, στα εγγόνια, στα δισέγγονα της και σε όλη την οικογένεια εύχομαι ο Θεός να δώσει δύναμη και υπομονή για αυτή την απώλεια και δοκιμασία. Να ζείτε να την θυμάστε και να την μνημονεύεται. Σε δύο μέρες έχουμε Χριστούγεννα, την Γέννηση του Θεανθρώπου, της Ελπίδας, της Αισιοδοξίας και του Φωτός. Καλά Χριστούγεννα σε όλες και όλους. Καλή Ανάσταση. Καλό ταξίδι στο φως αείμνηστη και αγαπημένη μας Ευδοξία. Καλό Παράδεισο. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.

Αιωνία σου η μνήμη.


  • Κοινοποιήστε: