Επικήδειος στη Χρυστάλλα Κημήτρη
28 Μαρτίου 2019
από το Λευκόνοικο
Της κ. Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη, Δημάρχου Λευκονοίκου
Άλλη μια γυναίκα της κωμόπολής μας έφυγε. Ταξίδεψε στην αιωνιότητα. Μακριά από τη γη μας. Μακριά από το σπίτι της. Ήρθε νέα κοπέλα από το Λευκόνοικο και φεύγει στα 69 της χρόνια, αφού ταλαιπωρήθηκε πολύ τον τελευταίο καιρό με την υγεία της.
Τώρα η ψυχή της θα ατενίζει τον Πενταδάκτυλο από το παράθυρο του σπιτιού της. Του σπιτιού της εκεί στο γεφύρι του Κρυού ποταμού, απέναντι από το καφενείο του Γιαννούξιου, που ανήκε στην Άννα του Νεοκλή και το επισκεύασε ο παπάς μου, επειδή του άρεσε τόσο πολύ, αλλά ύστερα τον έπεισε η μ. η Φουντζού να της το πουλήσει. Ένα σπίτι χαρά Θεού. Όλο δροσιά το καλοκαίρι και ζεστασιά τον χειμώνα. Με τη γυριστή τη σκάλα που ανέβαινε στον πάνω όροφο.
Η Χρυστάλλα Κημήτρη, κόρη του Χρίστου και της Φουντζούς, γεννήθηκε την 1η Απριλίου το 1950. Ήταν το πέμπτο από τα έξη παιδιά της οικογένειας, μετά από τον Σταυρή, τον Κακουρή, τον Αντρίκο, τη Μαρούλα, και μεγαλύτερη από τη μικρότερη κόρη της οικογένειας, τη Νίκη. Από τον γάμο της απέκτησε την κόρη της, τη Ζωούλα, που τη μεγάλωσε μόνη της στην προσφυγιά, στη φιλόξενη κοινότητα της Ορμήδειας, κοντά στους γονείς και τα αδέλφια της, δουλεύοντας συνεχώς.
Ευτύχησε να αποκτήσει τρία εγγόνια, τα οποία της έδιναν μεγάλη χαρά. Η Χρυστάλλα ήταν μια ήσυχη, εργατική και καλόκαρδη κοπέλα. Από τη μάνα της, τη μακαρισμένη τη Φουντζού, πήρε από τη γρηγοράδα και τη νοικοκυροσύνη της. Δυστυχώς, θέματα προσωπικά και θέματα υγείας δεν την άφησαν να απολαύσει τη ζωή της που ήταν μια ζωή βασανισμένη και ταλαιπωρημένη. Τώρα, το πολύπαθο κορμί της θα αναπαυτεί και η ψυχή της θα είναι, είμαι σίγουρη, σε πολύ καλό τόπο, αφού η Χρυστάλλα ήταν ένα άκακο και ήσυχο πλάσμα του Θεού. Οι δοκιμασίες της στη γήινη ζωή της στην άλλη ζωή θα γίνουν τα παράσημά της για είσοδο στον παράδεισο. Σ΄ αυτόν τον περίλαμπρο, ουράνιο τόπο , όπου εγκαθίστανται οι ψυχές των δικαίων, μετά θάνατον.
Στην κόρη της Ζωούλα, τον γαμπρό της και στα εγγόνια της, όπως και στα αδέλφια της και τα ανίψια της που την αγαπούσαν πολύ και τη νοιάζονταν μέχρι τέλους, εύχομαι παρηγοριά από τον Κύριο και Θεό μας. Να έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους ότι έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στη μάνα, αδελφή και θεία τους στο ακέραιο και θα λάβουν μισθό άνωθεν.
Αγαπημένη μας Χρυστάλλα,
μακαρία η οδός ή πορεύει σήμερον.
Αιωνία η μνήμη σου. Χαιρετίσματα σε όλους τους δικούς μας. Θα σε περιμένουν οι γονείς σου και οι πρόγονοί σου, αλλά και όλοι οι γείτονές σου.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
