Επικήδειος στη Φοίβη Γρηγορίου από το Λευκόνοικο
Ιερός Ναός Αποστόλου Λουκά στον Συν. Αγίου Αθανασίου, Λεμεσός
Ώρα: 11 π.μ.
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη
Δημάρχου Λευκονοίκου
Δύσκολο να αποχαιρετάς αγαπημένους ανθρώπους. Φεύγουν οι άντρες και οι γυναίκες μας που κάποτε ήταν όμορφοι νέοι και ομορφοκόρες στο Λευκόνοικο. Φεύγουν με το πικρό παράπονο της προσφυγιάς. Κανένας δεν μπόρεσε να ριζώσει στον ξένο τόπο. Κανένας δεν χώνεψε το κούρσεμα της γης μας, τη μετοικεσία μας. Κανένας δεν δέχτηκε την τουρκοποίηση του Λευκονοίκου μας. Όσα χρόνια κι αν περάσουν είμαστε πρόσφυγες. Ο πόνος μένει εκεί και κατατρώει τα σωθικά μας.
Η Φοίβη Γρηγορίου, η Φοίβη του Σιήμητρου, όπως την ξέραμε, και της Κουλλούς, ήταν το τελευταίο παιδί της οικογένειάς της. Πρώτη ήταν η κ. Παναγιώτα η δασκάλα μας, μετά ο Γρηγόρης, η Νίτσα, ο Μισιελής, η Μυρούλα και η Φοίβη η οποία γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου του 1941. Πριν από 80 χρόνια. Ζει μόνο η κ. Παναγιώτα, η μεγαλύτερη.
Την θυμάμαι τη Φοίβη πόσο όμορφη κοπέλα ήταν. Πάντα χαμογελαστή, καλοσυνάτη, πρόσχαρη, ευγενική. Μια κοπέλα πέρα από τα σύνορα της εποχής της, έξυπνη, που σπούδασε νηπιαγωγός στην Αθήνα και έφερε μαζί της στοιχεία της αθηναϊκής κουλτούρας. Ήταν μια κοπέλα που ξεχώριζε!
Ζούσαν μαζί με την αδελφή της τη Μυρούλα στους Αγίους Ομολογητές στη Λευκωσία και δούλεψε σε ιδιωτικά νηπιαγωγεία πρώτα και μετά σε κυβερνητικά. Κάποια χρόνια δούλεψε και στο Λευκόνοικο. Αγαπούσε πάρα πολύ τα παιδάκια κι εκείνα τα τυχερά που είχαν τέτοια νηπιαγωγό τής ανταπέδιδαν την αγάπη της.
Μετά την εκδημία της Μυρούλας, μετακόμισε στη Λεμεσό, όπου ζούσε η υπόλοιπη οικογένεια. Τα αδέλφια και τα ανίψια της την αγαπούσαν. Μάλιστα, ο Δημητράκης την είχε και στο σπίτι του. Έτσι, είχε συγγενείς κοντά της. Τα τελευταία χρόνια επιδεινώθηκε η υγεία της και στην πρόσφατη περιπέτεια δεν τα κατάφερε.
Είμαι σίγουρη ότι όλα τα ανίψια της και τα παιδιά τους θα την θυμούνται με αγάπη και θα την μακαρίζουν. Δεν γεννιούνται συχνά κοπέλες σαν τη Φοίβη.
Καλή μου Φοίβη,
Μακαρία η οδός η πορεύει σήμερον!
Ας είναι ελαφρύ το φιλόξενο χώμα της Λεμεσού που θα σε σκεπάσει.
Καλό παράδεισο!
Καλή αντάμωση!
