Επικήδειος στην Παναγιώτα Κλόκκου

Κηδεύουμε σήμερα άλλη μια ομορφογυναίκα του Λευκονοίκου μας. Έναν εξαίσιο άνθρωπο, όλο θετική αύρα, γλυκύτητα, ζεστασιά, αρχοντιά, μεγαλείο ψυχής. Τη θεία Παναγιώτα Κλόκκου, σύζυγο του μακαριστού Μισιελή Κλόκκου.
Πάντα χαμογελαστή και λαμπερή, ένας ήλιος ολόλαμπρος το πρόσωπό της, ακτινοβολούσε την έσω ομορφιά, θυμίζοντάς μας τη ρήση των αρχαίων Ελλήνων «Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή». Πόση αγάπη χωρούσε μέσα στην καρδιά της αυτή η γυναίκα! Απέπνεε τόση καλοσύνη, τόση αισιοδοξία, τόση χαρά. Πάντα με τον καλό τον λόγο, τη μοναδική προσήνειά της, την αγάπη της για τον κάθε άνθρωπο. Ποτέ δεν παραπονέθηκε, δεν ήθελε να ενοχλεί τους άλλους, ενώ ήταν μια όαση για τους άλλους.
Κάθε φορά που συναντιόμασταν θυμάμαι τη χαρά που νιώθαμε, την αγαλλίαση των ψυχών μας. Ήταν γειτόνισσά μας, κόρη του Περικλή και της Ελένης Μάστορα. Το πατρικό της λίγο πιο κάτω από το δικό μας, κοντά στου Ματσούκα. Είχε δυο αδέλφια, τον Νίκο και τη Μαρούλα.
Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου του 1932 και μεγάλωσε η θεία Παναγιώτα στην Κάτω Γειτονιά, αλλά την ερωτεύτηκε πανωΐτης. Ο Μισιελής του Κλόκκου, γύρισε από την Αγγλία, παντρεύτηκαν και πήγαν μαζί στο Λονδίνο. Απέκτησαν τον μοναχογιό τους τον Τζιώρτζη και η ευτυχία τους συμπληρώθηκε. Το σπίτι τους πάντα ανοικτό, οι φίλοι πάμπολλοι. Η Παναγιώτα ως γνήσια Λευκονοικιάτισσα, να ετοιμάζει τραπέζια με υπέροχα εδέσματα για συγγενείς και φίλους. Η διασκέδαση ήταν μέσα στο αίμα τους. Μαζί με το χιούμορ.
Τα χρόνια πέρασαν και η ευτυχία τους συμπληρώθηκε με τα δυο εγγόνια τους, τον Μάικλ και τη Λουΐζα. Κάποια στιγμή αποφασίζουν να γυρίσουν πίσω στην Κύπρο. Το Λευκόνοικο, δυστυχώς, είναι σκλαβωμένο. Βρήκαν αραξοβόλι στο φιλόξενο χωριό της Σολιάς, τα Κατίδατα. Ήταν πολύ ευχαριστημένοι από τον κόσμο. Μα κι ο κόσμος φαίνεται ότι τους αγάπησε σε αυτό το χωριό.
Μετά τον θάνατο του Μισιελή, η θεία Παναγιώτα εξακολουθούσε να μένει στο σπίτι της, και τα τελευταία χρόνια είχε και την κοπέλα της που τη βοηθούσε και της κρατούσε συντροφιά. Πάντα δίπλα της, βεβαίως, και ο λατρεμένος της Τζιώρτζης που τα τελευταία χρόνια ζούσε στην Κύπρο. Την περασμένη Τρίτη πέρασε τη μέρα του μαζί της, και τίποτα δεν προοιωνιζόταν το τέλος. Έφυγε για δουλειές στο Λονδίνο, αλλά γύρισε μόλις πήρε το κακό μαντάτο.
Αγαπημένοι μας Τζιώρτζη, Μιχάλη και Χέλεν, σας ευχόμαστε να ζείτε και να θυμάστε την όμορφη μητέρα, γιαγιά και θεία σας για όλα όσα ήταν και όλα όσα σας πρόσφερε. Ασφαλώς και είστε περήφανοι για τη χαρισματική και υπέροχη Παναγιώτα σας.
Αγαπημένη μας θεία Παναγιώτα, να πας στο καλό.
Η αγάπη μας σε συνοδεύει στο ταξίδι σου προς το φως, προς την αιωνιότητα.
Αφήνεις μνήμη αγαθή. Θα σε θυμόμαστε για τη χρυσή καρδιά σου, τον ανθρωπισμό σου και το όμορφο χαμόγελό σου.
Αιωνία να είναι η μνήμη σου.