Επικήδειος στην Πολυτίμη Γιαννακού-Τίκη, νύφη του Λευκονοίκου, από την Αμοργό, 94 ετών
Πέμπτη, 24 Αυγούστου 2023, 5 μ.μ.
Ι.Ν. Παναγίας Αγίας Φύλας
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη,
Δημάρχου Λευκονοίκου
Μια πανέμορφη κοπέλα με μαύρα μαλλιά έκλεψε την καρδιά του Σίμου, μοναχογιού του καλού γεωργού του Λευκονοίκου, του Κυριάκου Τίκη και της Σοφίας. Ο Σίμος ήταν φοιτητής τότε της Ιατρικής Σχολής της Αθήνας. Η Πολυτίμη, η Τίμη, γεννήθηκε την 31η Δεκεμβρίου του 1929 στο νησί του απέραντου γαλάζιου, την Αμοργό, στη Χώρα, την πρωτεύουσα του νησιού, αλλά μετακόμισαν με τα αδέλφια της στον Πειραιά, γιατί τότε η Αμοργός δεν ήταν το τουριστικό νησί που είναι σήμερα.
Ο πατέρας της, όπως οι περισσότεροι νησιώτες των Κυκλάδων εκείνες τις εποχές ήταν ψαράς και μελισσοκόμος και είχε έξη παιδιά: δύο γιοι μετανάστευσαν στην Αυστραλία, ο τρίτος γιος και οι άλλες δύο κόρες ζούσαν στον Πειραιά και η Τίμη ήταν γραφτό της να ζήσει και να δημιουργήσει οικογένεια στο νησί μας.
Η Τίμη ήταν μια κοπέλα καλότατη, ευγενέστατη, μια κοπέλα με πλούσιο ψυχικό κόσμο, ένας άνθρωπος της προσφοράς στον συνάνθρωπό της, μια αλτρουίστρια, που είχε ανεπτυγμένο τον ετεροκεντρισμό της αγάπης. Κέντρο της ύπαρξής της δεν ήταν ο εαυτός της αλλά οι άλλοι, οι γύρω της. Νοικοκυρά και προκομμένη, με πολλά χαρίσματα, τράβηξε την προσοχή του νεαρού φοιτητή της Ιατρικής, του Σίμου Τίκη. Μάλιστα, ο γιατρός αρρώστησε βαριά, και η Τίμη τον περιποιήθηκε, μέχρι να αναρρώσει.
Ερωτεύτηκαν και αποφάσισαν να γυρίσουν στην Κύπρο, μόλις θα τελείωνε την ειδικότητά του στην Παιδιατρική ο γιατρός, όπως ακόμη τον ονομάζει η αδελφή του, η αγαπημένη θεία μας, η Αντριανή.
Το καλοκαίρι του 1960 έφθασαν στο Λευκόνοικο για τον γάμο τους στον Σωτήρα μας. Χαρές η μάνα και η αδελφή του οι οποίες ανέλαβαν τις ετοιμασίες. Θυμάμαι, μικρούλες με τη Σοφούλα, την ανιψιά του γιατρού, που εντυπωσιαστήκαμε από το νυφικό, τις μπομπονιέρες και τις λαμπάδες που έφερε η Τίμη από την Αθήνα!
Σε αυτή την πρώτη επίσκεψή της στην κωμόπολή μας, όπως μου είπε η θεία Αντριανή, κατάφερε να κερδίσει τους πάντες με την ευγένεια, την καλοσύνη και την απλότητά της. Μετά τον γάμο, επέστρεψαν στην Αθήνα για να συνεχίσει ο Σίμος την ειδικότητά του.
Στο σπίτι μας στο Λευκόνοικο έμειναν φωτογραφίες του παπά μου, με το νεαρό ζευγάρι σε ταβέρνες της Αθήνας!
Ο παπάς μου πάντα μιλούσε με τα πιο κολακευτικά λόγια για τη μ. Τίμη!
Στην Αθήνα γεννήθηκε και ο Κυριάκος. Το 1963 εγκαταστάθηκαν στην Αμμόχωστο, όπου ο παιδίατρος Σίμος Τίκης απέκτησε φήμη εξαίρετου παιδιάτρου, αφού ήταν από τους πρώτους που έφεραν στην Κύπρο την ειδικότητα αυτή. Η Τίμη πάντα δίπλα του. Κάθε Κυριακή εξέταζε στο σπίτι της αδελφής του στο Λευκόνοικο. Όλοι οι συγγενείς τη λάτρευαν. Φεύγοντας για την Αμμόχωστο, έπαιρναν τα πεσκέσια της μάνας και της αδελφής του.
Μαζί οι δυο τους ως ζευγάρι οραματίζονταν να μεγαλώσουν την οικογένειά τους. Έτσι, γεννήθηκε ο Νίκος και τελευταία η Σόφη. Η πεθερά της η Σοφία όλη τη βδομάδα ήταν μαζί τους για να τη βοηθά στα παιδιά και το σπίτι.
Σιγά-σιγά, έκτισαν ένα τρίπατο οίκημα στην Αμμόχωστο με μαγαζιά από κάτω, ιατρείο και το σπίτι τους. Δίπλα στον άντρα της πάντα η καλή του η Τίμη.
Η μ. η Τίμη αγάπησε πολύ την Αμμόχωστο, γι’ αυτό και όταν την έχασε, δεν το ξεπέρασε ποτέ. Αξίζει να αναφέρω ότι, φεύγοντας από το σπίτι για να γλυτώσουν, μαζί με τα παιδιά της, πήρε και την εικόνα της Παναγίας μας! Χρήματα δεν πήρε!
Μέχρι το τέλος της ζωής της δύο ήταν οι αγιάτρευτοι καημοί της: η Αμοργός που ήταν το πατρικό της σπίτι και η Αμμόχωστος που ήταν το δικό της οικογένειάς της. Στην Αμοργό θα μπορούσε να πάει, αλλά φοβόταν τα αεροπλάνα…
Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε με την άνοια…
Θα ήθελα να αναφέρω ότι είχε μεγάλη αγάπη στις κούκλες. Είχε συλλογή από κούκλες, όπως μου είπε η κόρη της, η Σόφη.
Στα παιδιά, τον Κυριάκο, τον Νίκο και τη Σοφία, τις νύφες, τον γαμπρό, τα εγγόνια και τα δισέγγονά της, την κουνιάδα της, τη θεία Αντριανή, τα ανίψια της, τον Χριστάκη, τον Κυριάκο και τη Σοφούλα, εύχομαι να τη θυμούνται με πολλή αγάπη και να τη μακαρίζουν…
Τώρα, λεύτερη η ψυχή της σεριανίζει στην Αμμόχωστο που τόσο αγάπησε και στο νησί της που τόσο της έλειψε… Εκεί απάνω θα συναντήσει τον αγαπημένο της Σίμο μα και τους γονείς και τα αδέλφια της που ήταν μακριά της… Πάντα τη στεναχωρούσε αυτή η απόσταση μεταξύ τους…
Αγαπημένη μας Τίμη,
Μακαρία η οδός η πορεύει σήμερον…
Καλό ταξίδι στο φως!
Καλό παράδεισο! Αφήνεις μνήμη αγαθή!
