Τρίτη, 6 Ιουνίου 2023
Ιερός Ναός Απ. Ανδρέα, Πλατύ Αγλαντζιάς
Ώρα: 4 μ.μ.
Αποχαιρετούμε σήμερα άλλον έναν λευκονοικιάτη ο οποίος φεύγει σε μικρή σχετικά ηλικία, χωρίς να δει το «νόστιμον ήμαρ» Τον Παναγιώτη, τον Πανίκκο, τον Γιώτη μας. Έφυγε στα 69 του χρόνια, κτυπημένος από πολλές αρρώστιες. Ήταν, όμως, ευλογημένος, να έχει πλάι του τη γυναίκα και τα παιδιά του. Μέσα στο κώμα του φώναζε τον Γιάννη του, και η ψυχή του φτερούγισε, κρατώντας το χέρι της Μαρίας του.
Θυμάμαι τη γειτονιά μας, Πανίκκο μου. Από μικρά παιδιά γνωριζόμαστε! Τι καλό παιδάκι που ήσουν! Και πόσο όμορφο! Και πολύ εργατικό! Πάντα βοηθούσες τους γονείς σου, τον Γιαννή και την Ανθούσα, που τη φωνάζανε Αττουσού, στην κατασκευή γιαουρτιού και χαλλουμιών τα οποία ήταν υπέροχα.
Σήμα κατατεθέν σου το χαμόγελο, η καλοσύνη, η ευγένεια της ψυχής. Ένα παιδί μάλαμα. Αγαπημένοι με τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια σου, τον Σωτήρη, τον Αποστόλη που τον λέγανε Πολή, τον Παρασκή.
Τον Μάιο του 1974 αρραβωνιάστηκες με την καλή σου την Ελένη, τη Λένια, από τη Βατυλή. Δεν χαρήκατε, όμως, για πολύ καιρό, γιατί ήρθε ο πόλεμος και η προσφυγιά. Παντρευτήκατε το 1975 στη Λευκωσία και αποκτήσατε δύο πανέμορφα και χαρισματικά παιδιά: τον Γιάννη και τη Μαρία. Παλέψατε με την Ελένη να τα αναστήσετε και να τα μορφώσετε. Και σας το ανταπέδωσαν με την αγάπη και την έγνοια τους για σας. Γι’ αυτό και ήσουν τόσο περήφανος για αυτά, όπως και για τα τέσσερα εγγόνια σου! Τα λάτρευες και τα καμάρωνες! Γι’ αυτό λέω ότι έφυγες ευτυχισμένος! Πλημμυρισμένος από την αγάπη τους!
Παναγιώτη μου, είχες μια καρδιά μάλαμα. Μια καρδιά που χωρούσε όλο τον κόσμο. Όλοι σε αγαπούσαν και όλους ήσουν πρόθυμος να τους εξυπηρετήσεις! Πάντα με τον καλό λόγο, τη γλυκύτητα και τη γενναιοδωρία σου. Ανοιχτόκαρδος, πονόψυχος, ένας σπάνιος άνθρωπος με ήθος και λεβεντιά. Ευπροσήγορος, διαχυτικός, καλόκαρδος.
Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκες τόσο με την υγεία σου. Η γυναίκα σου βράχος δίπλα σου, όπως και τα παιδιά σου, τα εγγονάκια σου. Σου ομόρφαιναν τη ζωή. Είμαι σίγουρη ότι θα τους λείψεις πάρα πολύ. Ο Θεός να τους παρηγορήσει και αυτούς, όπως και τα αδέλφια, τις νύφες και τα ανίψια σου! Να ζουν, να σε θυμούνται και να σε μνημονεύουν!
Παναγιώτη μου, καλό σου ταξίδι στον κόσμο τον αληθινό.
Μακαρία η οδός ή πορεύει σήμερον!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αγλαντζιάς που θα σε σκεπάσει!
Καλό παράδεισο.
Καλή Ανάσταση!
Χαιρετισμούς σε όλη τη γειτονιά μας εκεί πάνω. Και να τους πεις ότι, αν δεν σου κάναμε τη νεκρώσιμη ακολουθία στην εκκλησία του Σωτήρος μας στο Λευκόνοικο, σε έθαψε λευκονοικιάτης ιερέας, ο πατήρ Σταύρος, εγγονός του Θεορή του Χαραλαμπή, του ψάλτη του Σωτήρα μας!
Καλό ταξίδι, Πανίκκο μας!
