Τρίτη, 8 Αυγούστου 2023, 4:30 μ.μ.
Ι.Ν. Απ. Λουκά στις Κόκκινες Στροβόλου
Κηδεύουμε σήμερα έναν συνδημότη μας, τον Πανίκκο Σάββα Καμπανέλα, σε σχετικά μικρή ηλικία για τα σημερινά δεδομένα. Έναν καλό μεσαρίτη που δεν πρόλαβε να δει το νόστιμον ήμαρ. Έναν άνθρωπο που ταλαιπωρήθηκε από την ασθένεια του αιώνα μας που διαλύει όλο το νευρικό σύστημα…
Ο Πανίκκος ανήκε σε μια εκλεκτή οικογένεια της κωμόπολής μας. Ήταν ο πρωτογιός του καλού γεωργού Σάββα Καμπανέλλα και της καλότατης Άννας του Κύρου, που τους μεγάλωσαν με αρχές και αξίες διαιώνιες. Τους δίδαξαν να αγαπούν τον Θεό, την πατρίδα και τους ανθρώπους. Ο πατέρας του στα χρόνια μετά την ανεξαρτησία διατέλεσε και βουλευτής στην Κοινοτική Συνέλευση.
Μεγάλωνε ο Πανίκκος στο Λευκόνοικο και γινόταν ένα σοβαρό παιδί, ήσυχο, μετρημένο, ολιγομίλητο ευγενικό. Πάντα χαμογελαστός και ευγενικός, απολάμβανε την εκτίμηση όσων τον γνώριζαν, αλλά και αυτός εκτιμούσε και σεβόταν τους γύρω του. Ιδιαίτερη αγάπη είχε με τα μικρότερα αδέλφια του, τον Άντρο, την Κίκα και τη Μάρω.
Μεγαλώνοντας, δούλευε στα φορτηγά στο ΣΟΠΑΖ και νυμφεύτηκε την Αγγέλα από τη Βώνη, το 1973. Στο σπίτι τους έζησαν μόνο 11 μήνες, και πήραν κι αυτοί τον δρόμο της προσφυγιάς. Σε λίγο γεννήθηκε η πρωτοκόρη τους, η Άντρη, και μετά ο Σάββας τους. Καλός οικογενειάρχης, νοικοκύρης, και γλυκός και τρυφερός σύζυγος και πατέρας ο Πανίκκος, τα απογεύματα, για να μη λείψει τίποτα στην οικογένειά του, δούλευε στο κουρείο του στον συν. Κόκκινες που έμεναν. Περνούσε καλά με όλο τον κόσμο!
Θυμάμαι τον Πανίκκο και την Αγγέλα στις συγκεντρώσεις μας από τα πρώτα χρόνια της προσφυγιάς μας. Πάντα ευειδής, πρόσχαρος, φιλόξενος. Δυστυχώς, τα έξη τελευταία χρόνια προσβλήθηκε από την ασθένεια αυτή που δεν είχε επιστροφή…
Στη σύζυγό του, Αγγέλα, που του στάθηκε ως την τελευταία στιγμή, τα παιδιά του, Άντρη και Σάββα, τον γαμπρό του, Βαγγέλη, και τη νύφη του, Μήνα, τα εγγόνια του, Ηλία, Πάνο, Μαρία-Λουίζα και Αγγέλικα, όπως και στα αδέλφια του, Άντρο, Κίκα Μάρω, αλλά και τα ανίψια του και τους άλλους συγγενείς του, εύχομαι να τους παρηγορήσει ο καλός Θεός. Να ζουν, να τον θυμούνται και να τον μακαρίζουν.
Αγαπημένε μας Πανίκκο,
Καλοτάξιδη να είναι η πορεία σου προς το φως το αληθινό.
Μακαρία η οδός η πορεύει σήμερον.
Τώρα η ψυχή σου λεύτερη θα γυρνά στο Λευκόνοικό μας και θα ατενίζει το σπίτι σου και τη γη μας.
Καλό παράδεισο.
Καλή Ανάσταση.
Πρέσβευε και υπέρ ημών.
