Πέμπτη, 11/4/2024, 4 μ.μ. από τον Ι. Ν. Αγίου Επιφανίου στο Αλεθρικό
Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη,
Δημάρχου Λευκονοίκου
Μια όμορφη ψυχή της κωμόπολής μας έφυγε από αυτή τη ζωή. Μια ψυχή που ακτινοβολούσε αγάπη, καλοσύνη, ντομπροσύνη, λεβεντιά, παλληκαριά, ήθος, αξιοπρέπεια.
Μικρός το δέμας αλλά πολύ μεγάλος στην ψυχή! Είχε τέτοια ψυχική δύναμη ο Σταυρής μας που μεταλαμπάδευε σε όποιον τον πλησίαζε ελπίδα, αποφασιστικότητα, σιγουριά, ασφάλεια. Έδινε πολλή αγάπη. Ήταν βράχος για όλους τους αδύναμους.
Ο Σταυρής μας είχε μια ψυχή μελένια. Το χαμόγελό του βάλσαμο. Ένιωθες ασφάλεια μαζί του. Ανθρωπιστής λόγω χαρακτήρα, συνέτρεξε την απαρφανισμένη οικογένεια του μακαρίτη του Αντρέα του Στάνταρ, όταν έφυγε και άφησε τόσα παιδιά… Πήρε στη δουλειά του τη γυναίκα του μακαρίτη, την Ελένη, για να μπορέσει να ταΐσει τα παιδιά της. Γι’ αυτό και τα παιδιά του τον αγαπούσαν και τον σέβονταν, κι ακόμα τον σέβονται!
Νιώθω ότι έφυγε νωρίς. Ένας άνθρωπος που ζούσε τις πιο πολλές ώρες του στη φύση, μέσα στα δέντρα του περιβολιού του. Ένας άνθρωπος της δουλειάς και της δράσης. Τρεις μήνες κράτησε η δοκιμασία του. Αναπαύτηκε.
Γεννημένος στο Λευκόνοικο το 1944, ήταν το πρώτο παιδί του Χρίστου Κημήτρη και της Φουντζούς, της Πιττακαρούς, όπως άκουα μικρή να λένε την κουμέρα της μάμας μου, αυτή την άξια και προκομμένη γυναίκα, τη δυναμική. Ακολούθησαν ο Κακουρής, η Μαρούλα, ο Αντρίκος, η Χρυστάλλα, η Νίκη.
Από μικρός έμαθε τέχνη. Έγινε κτίστης και δούλευε στην εταιρεία Λόρδος, στην οποία πήρε και πολλούς άλλους να δουλεύουν, όχι μόνο ελληνοκύπριους αλλά και τουρκοκύπριους.
Μεγαλώνοντας, του άρεσε στη γειτονιά μια όμορφη κοπέλα, η Μαρούλα της ποδηλατίνας, όπως την ξέραμε. Τη ζήτησε, και ο γάμος τους έγινε το 1962, και τον θυμάμαι πολύ καλά. Τα τραπέζια ήταν εκεί στη μικρή πλαταιούλα έξω από το σπίτι της νύφης, πλάι στον Κρυό ποταμό. Σε ένα χρόνο γεννήθηκε ο μεγάλος γιος τους, ο Άντρος και σε άλλα δύο χρόνια, ο Χρίστος.
Η δουλειά του Σταυρή πήγαινε πολύ καλά. Ζούσαν μια όμορφη άνετη ζωή στο σπίτι τους, περιβαλλόμενοι από όλους τους συγγενείς και τους φίλους τους. Μέχρι που ήρθε το κακό. Στις 14 Αυγούστου, όπως όλοι μας, έφυγαν από το Λευκόνοικό μας για το άγνωστο. Πρώτος σταθμός η Ορμήδεια και μετά έφτασαν στο Αλεθρικό, όπου είχε φίλους ο πεθερός του.
Εδώ σε αυτό το χωριουδάκι ξεκίνησαν να ξαναφτιάχνουν τη ζωή τους. Έκτισαν το σπίτι τους, μεγάλωσαν τα δυο αγόρια τους, συνέχισαν τη ζωή τους μακριά από την κωμόπολή μας.
Η Μαρούλα του πάντα δίπλα του. Πάντρεψαν τα παιδιά τους, και ευτύχησαν να δουν 7 εγγόνια και 8 δισέγγονα. Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό φρόντιζαν και το δισέγγονό τους, και ήταν πολύ ευτυχισμένοι. Πήγαιναν και στην Ελλάδα, στο εξοχικό που απέκτησαν κάτω από τον Όλυμπο, κοντά στον Πλαταμώνα.
Η ζωή τους κυλούσε όμορφα, μέχρι πριν από τρεις μήνες…Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τον Σταυρή…τον καλότατο άνθρωπο, τον στοργικό σύζυγο, πατέρα και παππού, τον καλό νοικοκύρη, τον φιλόξενο, τον ευγενικό, που νοιαζόταν για όλους μας και ήταν στήριγμα για όλους μας.
Αγαπημένοι μου Μαρούλα, Άντρο και Χρήστο μου, Θεονίτσα και Σούλα, Σταύρο, Γεωργία, Άντρη, Μαρία, Μαρία, Σταύρο και Φρόσω,
Να ζείτε να τον θυμάστε, να καμαρώνετε και να τον μακαρίζετε. Ξέρω ότι είναι δύσκολος ο αποχωρισμός. Να σας παρηγορεί ότι ησύχασε από τα βάσανα. Μια τέτοια καλή ψυχή σίγουρα βρίσκεται στον παράδεισο! Κι εσείς να είστε περήφανοι για το ήθος και την ποιότητα του αγαπημένου σας Σταυρή. Τα ίδια εύχομαι και στα αδέλφια σου, τον Κακουρή, τη Μαρούλα, τον Αντρίκκο και τη Νίκη, όπως και τα ανίψια σου που όλα σε αγαπούν και είναι περήφανοι για σένα.
Να πας στο καλό, αγαπημένε μας Σταυρή!
Καλοτάξιδη να είναι η πορεία σου!
Θα μας λείψεις.
Θα σε θυμόμαστε, όλοι και όλες, οικογένεια και φίλοι με πολλή αγάπη.
Αφήνεις πολύ έντονο το αποτύπωμά σου.
Αφήνεις μνήμη αγαθή.
Καλό σου ταξίδι με την ευλογία της αγάπης που μοίρασες τόσο απλόχερα.
Καλό παράδεισο. Καλή Ανάσταση!
Αναπαύσου εν ειρήνη στη γη του Αλεθρικού, μέχρι την άγια μέρα που όσοι και όσες ζούμε, θα πάρουμε τα οστά σου στο κοιμητήριο του Λευκονοίκου μας κοντά στους προγόνους σου. Αιωνία η μνήμη σου! Χαιρετίσματα στους δικούς μας εκεί πάνω!
