Με μεγάλη συγκίνηση πήρα σήμερα από μια καλή μου φίλη, τη Μαρία Σ. Λάμπρου-Γεροσίμου, από την Ακανθού, και την ευγνωμονώ, δύο φωτογραφίες του μ. Νίκου Αγγελίδη, συζύγου της κουμπάρας μου και πνευματικής μητέρας μου, Κλαίρης Αγγελίδου, από μια επίσκεψή του στο Λευκόνοικο, στην Π.Ε.Κ. το 1966, όταν ήταν βουλευτής. Βρέθηκαν με θαυμαστό τρόπο αυτές οι φωτογραφίες, και είναι μεγάλη η τιμή μου να τις μοιραστώ μαζί σας. Ευχαριστώ, επίσης, όλως ιδιαιτέρως τον γιο της μ. Κλαίρης, Χρίστο Αγγελίδη, για την παραχώρηση των φωτογραφιών αυτών. Εμείς οι παλαιότεροι αναγνωρίζουμε πολλούς αγαπημένους ανθρώπους μας οι οποίοι διάβηκαν τον Αχέροντα. Ένας κόσμος που έφυγε, ένας κόσμος διαλεκτός. Οι Πεκιστές, όπως λέγονταν τότε, οι καλοί γεωργοί του Λευκονοίκου, που διάβαζαν καθημερινά την εφημ. “Ελευθερία” και μορφώνονταν, ξεχώριζαν και για την προσφορά τους σε όλους τους εθνικούς αγώνες.
Προσωπικά, συγκινήθηκα γιατί είδα τη θεία μου, Αθανασία Καμιντζή-Τόλλου, αδελφή της μητέρας μου, η οποία κάθεται στη δεύτερη σειρά. Και για όσους διερωτώνται, ναι, οι γυναίκες πήγαιναν σε τέτοιες εκδηλώσεις στον Δήμο μας!
Μετά την εκδήλωση στην Π.Ε.Κ., τους εκλεκτούς ξένους φιλοξένησε, όπως βλέπουμε στη φωτογραφία, ένας από τους ηγέτες της Π.Ε.Κ., και ένας από τους καλούς γεωργούς, ο μ. Κυριάκος Χατζηχαραλάμπους,. Η γυναίκα του, η Κατελού, ετοίμασε μαζί με την αδελφή της, τη Μαρούλα του Γιωρκή Παπαμιχαήλ, τα εδέσματα και τα γλυκά, για να ευχαριστήσουν τους φιλοξενούμενούς τους!
Διακρίνονται τα μέλη της οικογένειας Χατζηχαραλάμπους, ο Πάμπος, ο Γιαννάκης, η μ. Νίτσα (18 χρονών τότε), η Μαρούλα, οι κόρες της, ο γιος της κ.ά.
Στο τραπέζι παρακάθεται και ο μ. Δήμαρχός μας, Μάρκος Σπανός, φαρμακοποιός στο Λευκόνοικο.
Αιωνία η μνήμη όλων των τεθνεώτων!
Υ.Γ. Ο Νίκος Αγγελίδης είναι μπροστά στην πρώτη σειρά με το μουστάκι, και πίσω του η θεία μου, η Αθανασία. Στην τρίτη σειρά, αριστερά, με τα γιαλιά, ο αείμνηστος δάσκαλός μας, Κυριάκος Νικολαΐδης!
