Επιστολή της κ. Έλενας Δημητρίου

ELENA DEMETRIOU <elenadem8@hotmail.com>

Κυρ 16/5/2021 12:51 μ.μ.

Προς:

• Εσείς

Μετά από επικοινωνία με την κ. Ζήνα, μου ζητήθηκε να περιγράψω την εμπειρία μου στον Δήμο Λευκονοίκου ως Βοηθός Γραμματέα.

Αρχικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς τόσο τον κύριο Λούη όσο και την κυρία Ζήνα που πάντα μου φέρονταν με τον καλύτερο τρόπο και με έκαναν να νιώθω πολύ οικεία μαζί τους.

Ήταν μια μοναδική εμπειρία που πραγματικά θα μου μείνει αξέχαστη. Και θα μου μείνει αξέχαστη γιατί, παρόλο που φαινομενικά ήταν εκτός των μέτρων μου-λόγω εντελώς διαφορετικών σπουδών, την αγκάλιασα με όλη μου την ψυχή.

Δίπλα σε αυτούς τους δύο ανθρώπους, αγάπησα ακόμα παραπάνω τον Δήμο Λευκονοίκου, τους ανθρώπους που τον απαρτίζουν, την ιστορία που κουβαλά.

Από τη μια ο κύριος Λούης, ο βράχος πολλών ετών του Δήμου Λευκονοίκου, που γνώριζε κάθε λεπτομέρεια και λειτουργούσε με απόλυτη μεθοδικότητα και συνέπεια. Ένας άνθρωπος παντογνώστης για μένα και τέρας ψυχραιμίας, που μετά από την πολυετή εμπειρία του ως Γραμματέας του Δήμου, δεν έχασε ποτέ την αγάπη του, το πάθος του και την όρεξή του για δουλειά.

Από την άλλη η κυρία Ζήνα που ήρθε και έφερε ζωή στον Δήμο μας. Μια γυναίκα πολύ καταξιωμένη, με μεγάλη εμπειρία αλλα προπάντων με τεράστια αγάπη για την κωμόπολή μας. Ζωντάνεψε μνήμες, παραδόσεις, ήθη και έθιμα. Θυμάμαι όταν είχε έρθει την πρώτη μέρα στο Δημαρχείο, ούσα Δήμαρχος του Λευκονοίκου, πόσο χαρούμενη ήταν όχι τόσο για τον ρόλο της αλλά για όλα αυτά που είχε βάλει σκοπό να προσφέρει, να αναδείξει, να επιτύχει για όλους τους συνδημότες της. Και το πέτυχε στον καλύτερο βαθμό, γιατί πάνω από όλα την χαρακτηρίζει ο δυναμισμός της και η γενναιοδωρία της!

Καθόμασταν πάντα πλάι-πλάι, πορευόμασταν χέρι-χέρι, δουλεύαμε ακούραστα και αβίαστα και οφείλω να ομολογήσω πως δεν αισθάνθηκα ποτέ με κανέναν απο τους δύο αυτούς ανθρώπους ούτε το χάσμα ηλικίας που είχαμε μα προπάντων ούτε το χάσμα εμπειρίας.

Με την κυρία Ζήνα κάθε μέρα είχε κάτι αλλιώτικο, κάθε μέρα ήταν μια νέα πρόκληση-θετική πρόκληση, μια καινούρια εμπειρία. Δεν βαριόσουν ποτέ.

Αν κατάφερνες να μαζέψεις έστω και λίγες απο τις γνώσεις και την ψυχραιμία του κύριου Λούη και λίγο πάθος και όραμα από την κυρία Ζήνα, θα το απολάμβανες στον υπέρτατο βαθμό όλο αυτό το ταξίδι και μόνο κερδισμένος θα έφευγες.

Και πραγματικά, κοιτώντας πίσω, νιώθω τυχερή και ευλογημένη που είχα την τιμή να συνυπάρξω μαζί τους και να συμβιώσουμε αυτό το ταξίδι.

Πρέπει να αναφέρω, αν και έγινε κατανοητό μέσα από τα λεγόμενά μου, ότι ο λόγος που έφυγα από τον Δήμο Λευκονοίκου ήταν οικονομικός. Στην ουσία, ήθελα να βρω μια 8ωρη δουλειά που θα μου προσφέρει έναν ικανοποιητικό μισθό, γιατί μέχρι τότε έκανα τρεις δουλειές παράλληλα για να μπορώ να αυτοσυντηρηθώ. Αυτός και μόνο ήταν ο λόγος. Ειδάλλως, σίγουρα θα ήμουν ακόμη εκεί, μιας και μόνο γλυκιά γεύση μου χάρισε αυτό το ταξίδι.

Μάλιστα, κιόλας, όταν βρήκα νέα δουλειά ήρθα 2-3 φορές στον Δήμο Λευκονοίκου με μεγάλη μου χαρά για να βοηθήσω και να μεταδώσω ό,τι γνώριζα στην Κυριακή. Μιλήσαμε και στο τηλέφωνο κάποιες φορές, όταν χρειαζόταν κάτι, και θα το ξαναέκανα ακόμα και τώρα. Γιατί όσο βρισκόμουν εκεί, βρισκόμουν γιατί το ήθελα και γιατί το αγαπούσα. Και αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει ακόμα και μετά από χρόνια.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς για όλα όσα περάσαμε και ζήσαμε παρέα, αλλά και για όλα όσα μου μάθατε. Δεν θα τα ξεχάσω ποτέ…

Με όλη μου την εκτίμηση, τον σεβασμό και την αγάπη,

Έλενα Δημητρίου

Υ. Γ. Ξαναδιαβάζοντας τα όσα έγραψα, οφείλω να σημειώσω ότι στο ταξίδι μου αυτό γνώρισα πολλά άτομα ακόμα. Κάποιους λίγο και κάποιους πολύ. Θέλω να με συγχωρέσετε, αλλά στάθηκα απλώς στα δύο αυτά άτομα που υπήρξαν η καθημερινότητά μου, χωρίς να θέλω φυσικά να μειώσω κανενός τη σημαντικότητά του. Εξάλλου, όλοι όσοι εχουν βάλει το λιθαράκι τους για τη διατήρηση της μνήμης του Λευκονοίκου όλα αυτά τα χρόνια, το ξέρουνε καλύτερα οι ίδιοι και δεν χρειάζονται δύο φύλλα χαρτί για να το αποδείξουν. Σας εκτιμώ από καρδιάς και σας ευχαριστώ έναν-έναν ξεχωριστά που δίνετε τον δικό σας αγώνα.