“Χρόνια πολλά σε όλες τις Ελληνίδες σε όλο τον κόσμο!
Χρόνια πολλά στις αγαπημένες μου Λευκονοικιάτισσες!
Διαβάζοντας μια ανάρτηση της Επιτρόπου Περιβάλλοντος, της αγαπημένης μου κ. Κλέλιας Βασιλείου, συγκινήθηκα, γιατί εκφράζει την ευγνωμοσύνη της στις γυναίκες που την καθόρισαν. Ανάμεσά τους και η θεία της που τη δεκαετία του ’70 τόλμησε να πάει στην Ελλάδα για σπουδές.
Παράλληλα, όμως, ένιωσα τόσο ευλογημένη, γιατί εμείς στο Λευκόνοικο την ίδια δεκαετία το θεωρούσαμε πολύ φυσικό να σπουδάσουμε στην Ελλάδα. Μεγαλώναμε με αυτό το όνειρο. Οι πατεράδες μας το θεωρούσαν απαραίτητο οι έξυπνες κόρες τους να σπουδάζουν.
Πόσο πιο μπροστά από άλλες περιοχές της Κύπρου ήμασταν! Ο δικός μου παπάς μού υποσχόταν, μετά την Αθήνα, να πάω στην Αμερική για μεταπτυχιακά, όπως ήθελα. Το όνειρό μου, λόγω προσφυγιάς, υλοποιήθηκε με υποτροφία για να κάνω το MSc στην Αμερική.
Για να μπορεί η δική μας γενιά να έχει αυτές τις δυνατότητες, προηγήθηκαν δυο αγαπημένες μας καθηγήτριες, φιλόλογοι, που σπούδασαν πρώτες στην Ελλάδα: η κ. Κυριακή Σούγλη Παρασκευά και στη συνέχεια η κ. Μηλιά Χριστοφή Πασχαλίδου. Πρώτος ο μ. Δημήτρης Σούγλης, ο Πουρεκκής, έστειλε την έξυπνη κόρη του στην Αθήνα αρχές της δεκαετίας του 1950 και ύστερα ο μ. Νικολής Χριστοφή τον ακολούθησε. Για τις επόμενες γενιές των γυναικών του Λευκονοίκου τα πράγματα ήταν εύκολα. Για όσες μπορούσαν να σπουδάσουν, ο δρόμος ήταν ανοικτός.
Να είναι καλά οι αγαπημένες μας φιλόλογοι. Οφείλουμε πολλά σ’ αυτές!”.
