Μαρία Αντωνάκου
30 Μαρτίου 2020
30 Μαρτίου 1822, η σφαγή της Χίου από τους Τούρκους, 42.000 Έλληνες αφανίστηκαν.
“Τούρκοι διαβήκαν. Χαλασμός, θάνατος πέρα ως πέρα
Η Χίο, τ’ όμορφο νησί, μαύρη απομένει ξέρα ….”
Βίκτωρ Ουγκώ (απόσπ)
Εκτός των αγοριών από 3 – 12 ετών και των γυναικών από 3 – 40 ετών, που αιχμαλωτίσθηκαν και πουλήθηκαν σε παζάρια της Δύσης και της Ανατολής, όλοι οι υπόλοιποι σφάχθηκαν ανελέητα.
Ο τότε Τούρκος τοποτηρητής της Χίου που κατέγραψε τα συμβάντα, αναφέρει ότι «τους μεν ηλικιωμένους επέρασαν οι μουσουλμάνοι γενναιότατα εν στόματι μαχαίρας, παρομοίως και τας ηλικιωμένας γραίας, την δε κινητήν περιουσίαν αυτών ελεηλάτησαν … τας δε ωραίας κόρας των και τους τρυφερούς νεανίσκους ηχμαλώτισαν. Το αίμα έρρευσε ποταμηδόν …”.
Ευγένιος Ντελακρουά, Eugène Delacroix,1798-1863- Η σφαγή της Χίου (λεπτ.)1824
