Της κ. Ζήνα Λυσάνδρου Παναγίδη
“Λίγα λόγια για τον ήρωα των Οκτωβριανών, Χαράλαμπο Φιλή, και δυο αγνοούμενους αμάχους από τον Δήμο Λευκονοίκου, τον Θεόδωρο Αντρονίκου και τον γιο του, Κίκη Θ. Αντρονίκου
Της Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη
Δημάρχου Λευκονοίκου
Σήμερα, θέλησα να μάθω κάτι περισσότερο για τον ήρωα του Λευκονοίκου στα Οκτωβριανά του 1931, τον Χαράλαμπο Φιλή, γι’ αυτό τηλεφώνησα στην αδελφή του σύγχρονού μας μ. Φιλή, την Αντρούλα Κώστα, ξέροντας ότι είναι οι άμεσοι απόγονοι του ήρωά μας. Έμαθα, λοιπόν, ότι ο ήρωας Χαράλαμπος Φιλής, που σκότωσαν σε διαδήλωση οι Άγγλοι το 1931 στο Βαρώσι, σε ηλικία 16 ετών, ήταν αδελφός της μητέρας της Αντριανούς. Γονείς του ήταν ο Φιλής και η Κυριακού. Από τον παππού αυτόν πήρε το όνομά του και ο αδελφός της Αντρούλας, ο μ. Φιλής. Αδέλφια του ήρωα ήταν ο Παρασκευάς Φιλή, ο ψάλτης, που σκοτώθηκε από μιδραλιοβόλο, ενώ καθόταν στην αυλή του, κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών της πρώτης εισβολής, ο Ματθαίος Φιλή, που κατοικούσε στο Βαρώσι, ο Γιώρκος Κκίσας, που ήταν τυφλός (άναβε τα φανάρια, πριν να έρθει ο ηλεκτρισμός) και η Αντριανού Αντρονίκου.
Εκτός από τον θείο της, η Αντρούλα μού είπε και για τον πατέρα της Θεόδωρο Αντρονίκου (τον Θεορή του Αντρόνικου) και τον αδελφό της Κυριάκο(Κίκη).
Μαζί με τον γιο του Κίκη, ο πατέρας Θεόδωρος δούλευαν στο Βαρώσι στο ψυγείο του Φοιτίδη. Ο Θεορής ήταν νυχτοφύλακας και ο γιος δούλευε στο περίπτερο. Δούλευαν με βάρδιες. Ένα βράδυ, κατά τη διάρκεια της πρώτης εισβολής, έπεσε βόμβα στο ψυγείο. Ο Κίκης, μόλις είδε τι έγινε, έκλεισε το περίπτερο και έτρεξε να βρει τον πατέρα του. Τον βρήκε στα σκαλιά πεθαμένο, «με σκισμένα τα μούτρα του». Κτυπήθηκε από γιαλιά. Γι’ αυτό φούσκωσε το πρόσωπό του.
Ο Κίκης, στη συνέχεια, επειδή «τράβησαν υγραέρια οι πνεύμονές του», μπήκε στο νοσοκομείο, όπου του έκαναν εγχείρηση. Από τα στοιχεία του, ειδοποίησαν τις θείες του που ήταν στο Βαρώσι, αλλά δεν τον πρόλαβαν. Πέθανε, πριν αυτές φτάσουν στο νοσοκομείο.
Τους έθαψαν μαζί με τον πατέρα του σε ομαδικό τάφο στον Σταυρό, στο Βαρώσι.
Αναμένουν οι δικοί τους πότε θα βρεθούν και να τους θάψουν στις ελεύθερες περιοχές για να αναπαυτεί η ψυχή τους”.