Καλό μήνα, συνδημότες και συνδημότισσες!
Μύρισε καλοκαίρι, φίλοι και φίλες.
Ένα καλοκαίρι που μας θυμίζει ότι 50 χρόνια πριν χάσαμε τη γενέθλια γη μας!
50 χρόνια μετά είμαστε ακόμη πρόσφυγες!
Είμαστε, όμως, ακόμη στις επάλξεις.
Το Λευκόνοικο ζει και δημιουργεί.
Όλοι οι κατεχόμενοι Δήμοι και οι κατεχόμενες κοινότητες είμαστε ζωντανοί και δημιουργούμε, συντηρούμε τον πολιτισμό που φέραμε από τη βλογημένη γη μας.
Από το Ημερολόγιο του Δήμου Λευκονοίκου για το 2024.
Ι Ο Υ Ν Ι Ο Σ:
Με την ζέστη μου π’ αρχίζω
το σταφύλι να μαυρίζω
κι απ’ το βάρος εις την ράχη των ζιζίρων κεκυφώς,
κι απ’ το άσμα των κουφός,
δεν ακούω ταμπουρά,
τα ποδάρια μου ας μαζέψω
μολοντούτο κι ας χορέψω
τριλιλίρι τραλαρά.
Β. Μιχαηλίδης (από το ποίημα «Χορός…»)
