Καλωσόρισμα Ηπειρωτών στην Κύπρο
Μέγαρο ΣΕΚ
Σάββατο, 6 Απριλίου 2019,5:45 μ.μ.
Αδέλφια μας από την Ήπειρο την ξακουσμένη,
δεν θα μπορούσα να σας καλωσορίσω με άλλο τρόπο, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο, γιατί με πλημμυρίζει η χαρά και η συγκίνηση, καθώς αναλογίζομαι πώς καλωσόρισε ο μεγάλος διαλεκτικός ποιητής μας, ο Δημήτρης Λιπέρτης τους Ελλαδίτες αθλητές στους Πανελλήνιους Αγώνες στο Στάδιο της Λεμεσού, τον Μάη του 1929.
«Καλώς τους, καλώς ήρτετε, ψυχή, καρτκιά δική μας, της Μάνας της αξήχαστης κ̌αι γέννημαν κ̌αι θρέμμαν»
«Αδέλφκια καλώς ήρτετε, η στράτα σας να’ν μέλι, αγκαθερά στα πόθκια σας ποττέ να μεν βλαστούν»
Κι ακόμη θυμάμαι και τον άλλο λαϊκό βάρδο της Μεσαορίας μας, τον Παύλο Λιασίδη (1901-1985), με τον στίχο του:
«Καλώς ήρτετε αδέλφια με το φως και τη χαρά».
Κι εμείς ως πρόσφυγες από το Λευκόνοικο, μια κωμόπολη της μεγάλης πεδιάδας της Κύπρου, αυτού του μέγα κάμπου, πάντοτε είχαμε μια μεγάλη αγάπη για τη Μάνα μας την Ελλάδα. Παιδιόθεν, με συγκινούσαν προσωπικά, όλα τα μεγάλα κατορθώματα των ένδοξων παλληκαριών αλλά και των σπουδαίων γυναικών της Ηπείρου. Η ζωή τους στα κακοτράχαλα βουνά της Ηπείρου για μας ήταν σαν παραμύθι. Πόσες νύχτες δεν ξαγρύπνησα, διαβάζοντας ιστορίες του τόπου σας, αλλά και πραγματική Ιστορία που έγραψαν οι πρόγονοί σας, τα έπη τα μεγαλειώδη!
Και να σήμερα, που έρχεστε εδώ στον φιλόξενο χώρο της ΣΕΚ, μιας ιστορικής συντεχνίας αγώνων και θυσίας, και έχω την τιμή να σας καλωσορίσω ως Δήμαρχος μιας κατεχόμενης κωμόπολης, στον τόπο της μετοικεσίας μας μετά τη λαίλαπα του 1974 που χάσαμε τον τόπο μας. Χάσαμε το πατρικό μας σπίτι, τις εκκλησίες και το κοιμητήριό μας, τα σχολεία και τις γειτονιές μας. Χάσαμε το σημείο όπου στεκόμασταν. Και μείναμε να θυμόμαστε τις μυρωδιές του τόπου μας, τα χρώματα, τα ηλιοβασιλέματα της νιότης μας, τη θάλασσα του βορρά μας, τα εωθινά και τις λαμπαδηφορίες με την μπάντα του Γυμνασίου μας, τις γιορτές μας, τους ήρωές μας, όλα τα όμορφα, τα μικρά και τα ασήμαντα της ζωής μας.
Ευχαριστώ την κ. Βούλα Μπαϊμάκα και τον σύζυγό της Δημήτρη, φίλους και συναδέλφους του συζύγου μου, Αριστείδη Παναγίδη, για την τιμή που μου έκαναν να απευθύνω χαιρετισμό αγάπης και τιμής σε σας, αγαπημένοι μας Ηπειρώτες, από το πολυφωνικό ΔΕΛΒΙΝΙΩΤΙΚΑ, που είστε φορείς μιας μακραίωνης παράδοσης του Ηπειρώτικου Πολυφωνικού Τραγουδιού, όπως το παραλάβατε από τους ένδοξους προγόνους σας.
Θα ήθελα να σας αναφέρω ότι ο σύζυγός μου είναι γιος του Ανδρέα Παναγίδη, ενός από τους απαγχονισθέντες ήρωες της ΕΟΚΑ, που επειδή η κυπριακή πολιτεία δεν ήθελε να τον εργοδοτήσει, γιατί ήταν αξιοπρεπής, βρήκε εργασία στην Ελλάδα στην Εθνική Τράπεζα, χωρίς το περιβόητο μέσο, και έτσι και πάλι η Ελλάδα μας ήρθε αρωγός στην οικογένειά μας.
Είμαι σίγουρη ότι είστε άξιοι απόγονοι της προγονικής αρετής και του μεγαλείου, και απόψε θα απολαύσουμε το πολυφωνικό τραγούδι σας για το οποίο είστε τόσο περήφανοι!
Καλά να περάσετε στο νησί μας και να μας ξανάρθετε.
Είθε να μπορέσω να σας φιλοξενήσω στον Δήμο μου, και να γιορτάσουμε μαζί σας τα Ελευθέριά μας!
Έσσεται ήμαρ!
Ζήνα Λυσάνδρου Παναγίδη
