“Πολυαγαπημένε μας Πρόεδρε, αναπαύσου εν ειρήνη.
Δεν άφησες την τελευταία σου πνοή στην Πόλη των ονείρων σου, όπως ήταν ο καημός και η λαχτάρα σου, όμως, έφυγες πλάι στη θάλασσα του Αιγαίου, τη γαλανή και λευκή «Μεγάλη του Γένους Σχολή», κατά τον Ελύτη.
Εμείς θα σε θυμόμαστε πάντα και θα σε ευγνωμονούμε για όσα μας έμαθες, για τη στεντόρεια φωνή σου που μιλούσε για λευτεριά και επιστροφή στην Αμμόχωστό μας. Ήσουν η φωνή των προσφύγων. Ο μόνος που δεν ορρωδούσε προ ουδενός, γιατί ήσουν ανώτερος και σε ήθος και σε παιδεία από όλους. Ήσουν ο ευπατρίδης πολιτικός, ο αδέκαστος, ο ανιδιοτελής, ο τίμιος, ο αγνός πατριώτης.
Είμαι πολύ περήφανη που συνεργάστηκα μαζί σου. Σε ευχαριστώ για την αγάπη και την εμπιστοσύνη με την οποία με περιέβαλλες.
Καλοτάξιδη να είναι η πορεία σου προς το φως.
Καλό παράδεισο!
Αιωνία η μνήμη σου και αγήρατος η δόξα σου!”.
